✅ مجید بابایی: بدنبال بعد انسانی شهرها، برگرفته از کتاب "شهرها برای مردم" (Cities for People, Jan Gehl, 2010)
? برای اولین بار در تاریخ, کمی بعد از ورود به هزاره سوم, اکثریت جمعیت جهان شهرنشین شده اند, شهرها بسرعت رشد کرده اند و این رشد شهرنشینی در سالهای پیش رو با شتاب بیشتری ادامه خواهد یافت. شهرهای موجود و جدید مجبور خواهند بود تا تغییراتی حیاتی در مفروضات برنامه ریزی و اولویت بندی شهری خود بدهند.
? در این شرائط عمده تمرکز بایستی بر نیازهای مردم که در شهرها زندگی می کنند بعنوان یک هدف کلیدی برای آینده باشد. شهرها بایستی برنامه ریزان شهری و آرشیتکت ها را به منظور تقویت پیاده روی به عنوان یک سیاست یکپارچه شهری و به منظور توسعه شهرهایی با نشاط, ایمن, پایدار و سالم ترغیب نمایند. تقویت کارکرد اجتماعی فضای شهری به عنوان یک محل ملاقات به همان اندازه ضروری است که کمک به اهداف پایداری اجتماعی و یک جامعه دموکراتیک و باز اهمیت و فوریت دارد.
? چهار هدف کلیدی شهرهای انسان محور:
1) شهری بانشاط: A lively city
? پتانسیل های شهر بانشاط زمانی تقویت می شود که افراد بیشتری برای پیاده روی, دوچرخه سواری و حضور در فضای شهری دعوت می شوند. اهمیت زندگی در فضای عمومی, بویژه فرصت های فرهنگی و اجتماعی از جمله جذابیت های مربوط به یک شهر با نشاط است.
2) شهری ایمن: A safe city
? پتانسیل یک شهر ایمن بطور عمومی وقتی که افراد بیشتری در فضای شهری جابجا شوند تقویت می شود. شهری که مردم را به پیاده روی دعوت می کند، بایستی بطور منطقی از یک ساختار منسجم که مسافت های کوتاه پیاده روی، فضاهای عمومی جذاب و تنوعی از کارکردهای شهری را پیشنهاد می کند برخوردار باشد. این ویژگی ها، فعالیت و احساس امنیت در داخل و اطراف فضاهای شهری را افزایش می دهد.
3) شهری پایدار: A sustainable city
? اگر بخش بزرگی از سیستم حمل ونقل بشکل "جابجایی سبز" که از طریق پیاده روی, دوچرخه سواری یا حمل ونقل عمومی است صورت گیرد, شهر پایدار بطور عمومی تقویت شده است. این نوع از حمل ونقل منافع قابل توجهی را برای اقتصاد و محیط زیست, کاهش مصرف منابع و کاهش آلودگی هوا و صوتی بدنبال دارد. دیگر جنبه مهم شهر پایدار جذابیت سیستم های حمل ونقل عمومی است، وقتیکه کاربران احساس ایمن و راحتی از پیاده روی و دوچرخه سواری با ترکیبی از استفاده از اتوبوسها, راه آهن های شهری و قطارها داشته باشند. فضاهای خوب عمومی و سیستم های خوب حمل و نقل عمومی دو رویکرد ضروری شهر پایدارند.
4) شهری سالم: A healthy city
? اگر پیاده روی و دوچرخه سواری بتوانند بخشی طبیعی از یک الگوی فعالیت های روزانه باشند، آرمان یک شهر سالم تقویت می شود. امروزه چون بخش بزرگی از جمعیت در اغلب نقاط دنیا بواسطه استفاده از خودروهایی که حمل و نقل درب به درب را مهیا نموده اند، بدون تحرک شده اند، ما رشد سریعی را در بروز مشکلات سلامت عمومی مشاهده می کنیم. یک دعوت یک دل و صمیمی برای پیاده روی و دوچرخه سواری بعنوان یک ویژگی طبیعی و یکپارچه فعالیت های روزانه، بایستی بعنوان یک بخش غیر قابل مذاکره از یک سیاست واحد سلامت قرار گیرد.
? جاده بیشتر, ترافیک بیشتر: More roads, More traffic
? درجریان رو به افزایش ترافیک خودروها, فضاهای شهری پرشده اند از وسائط نقلیه در حال حرکت و پارک شده. هر شهری دقیقا به اندازه ای که فضاهای شهری به آن اجازه می دهد، برای از بین بردن فشار ترافیک، تلاشی از طریق ساختن جاده های بیشتر و پارکینگ های بیشتر صورت می دهد که این خود در ادامه موجب ایجاد ترافیک بیشتر و ازدحام بیشتر گردیده است. حجم ترافیک خودروها در همه جا کمی بیشتر یا کمتر به زیرساخت های حمل و نقل در دسترس بستگی دارد، بخاطر اینکه ما همیشه مسیرهای جدید را پیدا می کنیم تا استفاده از خودرو را افزایش دهیم. ساختن راه های جدید یک دعوتنامه مستقیم است به شهروندان برای خرید و استفاده بیشتر از وسائط نقلیه شخصی.
? تجربه لندن: در سال 2002 شهر لندن هزینه ای را برای وسائط نقلیه ای که به مرکز شهر ورود می کنند در نظر گرفت. اثر فوری این سیاست برابر با 18% کاهش ترافیک در منطقه مرکزی شهر به وسعت 24 کیلومتر مربع بود. این سیاست همزمان ترافیک را کاهش داده بود و استفاده از سیستم حمل و نقل عمومی را ارتقاء داده بود که مسافرین بیشتری را جابجا می کرد. به این ترتیب الگوی استفاده از حمل ونقل عمومی تغییر کرده بود.
? تجربه کپنهاگ: شهر کپنهاگ طی چند دهه شبکه خیابانی اش را تجدید ساختار نموده و در یک فرایند حساب شده برای ایجاد شرائط بهتر و ایمن تر حضور بیشتر دوچرخه سواران، حذف لاین خودروها و محل پارک وسائط نقلیه انجام گرفته است. در حال حاضر کل شهر توسط یک سیستم راحت و کارا از مسیرهای دوچرخه سواری تحت پوشش است که توسط حائل هایی از مسیرهای پیاده رو و عبور وسائط نقلیه جدا شده اند. بطور خلاصه دعوت صمیمانه ای برای دوچرخه سواری در شهر وجود دارد. از همین رو ترافیک دوچرخه سواری طی سال های 1995 تا 2005 دو برابر شده است و آمارها نشان می دهد در سال 2008 معادل 37 % حمل و نقل شخصی از-به محل کار, منزل و مراکز آموزشی توسط دوچرخه انجام گردیده است.
? Reference: Cities for People, , Jan Gehl, 2010
? برای مطالعه سایر یادداشت های من در تلگرام اینجا کلیک کنید.
? اگر علاقمند به مطالعه و تولید محتوا در خصوص چالش های بخش حمل و نقل هستید به فروم بین المللی حمل و نقل عمومی (PUBLIC TRANSIT) با بیش از 43 هزار عضو متخصص حمل و نقل از سراسر دنیا بپیوندید.
