سکته مغزی جز اختلالات نورولوژیک است و معمولا افراد بزرگسال را درگیر می کند. پس از سکته مغزی، متخصص کاردرمانی برای تسهیل و بهبود کنترل حرکتی و عملکرد اندام برای به حداکثر رساندن توانایی فرد در انجام وظایف خود مراقبتی شخصی و وظایف خانگی، کمک به بیمار رویکردهای را برای مدیریت تغییرات شناختی، ادراکی و رفتاری و آماده کردن خانه و محیط کار برای بازگشت بیمار به او آموزش می دهد. متخصصین کاردرمانی برای اثرگذاری کمتر سکته مغزی بر انجام کارهای روزمره از جمله مراقبت های شخصی، کارهای خانگی و فعالیت های کاری و تفریحی ، با بیمار همکاری می کنند، و یک برنامه هدف محور تهیه می کنند تا مهارت های لازم برای مشارکت در زندگی روزانه را توسعه دهند.
روند اولیه ارزیابی کاردرمانی، شامل مصاحبه با بیمار و سرپرست برای ایجاد نقش های زندگی قبلاً برگزار شده و وظایف و فعالیت هایی است که در این نقش ها به اتمام رسیده است. ارزیابی مشاهده ای از وظایف خودمراقبتی شخصی از جمله دوش گرفتن، لباس پوشیدن، توالت فرنگی، نظافت و غذا خوردن و کارهای خانگی یا ابزاری از جمله تهیه وعده غذایی، خرید، تمیز کردن، لباس ها و مدیریت امور مالی و داروها است. ارزیابی عملکرد اندام فوقانی و دست، ارزیابی دقیق حرکتی و حسی را انجام می شود و مداخلات کاردرمانی با هدف دستیابی به کنترل و عملکرد اندام فوقانی، تغییرات در قدرت حرکتی، تون عضلانی ، علائم حسی، برنامه ریزی حرکتی -آپراکسی، هماهنگی حرکتی خوب و عملکرد دست را برطرف می کند.
مداخلات کاردرمانی در سکته مغزی شامل مجموعه تمرین های متناسب با نتیجه ارزیابی انجام شده، و با توجه به اینکه در کدام مرحله سکته قرار دارند انجام می شود. در مراحل اولیه سکته افزایش سفتی عضلات برای بیمار ایجاد می شود. و بعد این سفتی عضلات می شکنند و مراحل تقویت عضله و تمرین های متناسب انجام می شود که عموما شامل:
منظور از تمرین‌های پسیو افزایش دامنه حرکتی این است که بخشی از بدن نه به اراده خود، بلکه با اعمال نیروی خارجی حرکت داده می‌شود. برای مثال بیمار، مراقب بیمار یا کاردرمانگر با بازوی سالم بازوی ضعیف یا فلج را می‌گیرد و حرکت می‌دهد. تمرین‌های پسیو(غیرفعال) دامنه حرکتی، برای حفظ انعطاف‌پذیری مفصل و پیشگیری از انقباض و خشکی مفاصل مفیدهستند.
منظور از تمرین‌های فعال دامنه حرکتی ( AROM) این است که بیمار می‌تواند بخشی از بدن را بدون کمک حرکت بدهد. بسیاری از بیماران سکته مغزی که یک سمت از بدنشان ضعیف شده است، آنقدر قوی نیستند که بتوانند تمرین‌های مقاومتی را انجام بدهند، اما توانایی انجام تمرین‌های فعال افزایش دامنه حرکتی را دارند. این حرکات انعطاف‌پذیری مفصل را افزایش می‌دهد، عضلات را تقویت می‌کند و استقامت عضلانی را افزایش می‌دهد.
*تمرین‌های تقویتی یا مقاومتی
*تمرین‌های کششی
*تمرین‌های تحمل وزن
*متحرک‌سازی کتف
*تمرین تعادل
*تمرین های شناختی
*مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف و غیره
کلید واژه ها: کاردرمانی- سکته مغزی
آدرس: تهران، تهرانسر، چهارراه صدف، جنب بانک صادرات، پلاک 45، طبقه دوم(بالای پلیس+10)
تلفن:44508652-44504423
آدرس سایت:www.Taravatrehab.com
منابع:
