مدت ها بود که می دونستم چنین روزی فرا خواهد رسید. روزی که تحصیل من تموم میشه و باید پر پیچ و خم و ناهموار زندگیم رو این بار واقعاً شروع کنم. ترم 8 که تموم میشد کمی این فکر من رو درگیر خودش کرد اما می دونستم که یک سال دیگه فاصله ی بین من و اون روزهاست. باید فکر می کردم و وضعیت رو بهتر میکردم. مهارت قابل استفاده ای رو به خوبی یاد می گرفتم. برای خودم سابقه کار درست می کردم. تجربه به دست میآوردم. یا حتی در بی دست و پا ترین حالت معدلم رو به 14 می رسوندم. اما در این یک سال کاری که خوب انجام دادم از زیر کار در رفتن و امروز و فردا کردن بود. هر چند که نمره ی معدلم و میران سر کلاس رفتنم بهتر از سال های تحصیلی قبلی بود اما به هیچ وجه کافی نبود.
امروز اما نه تنها اون سال تموم شده بلکه ما تابستون رو هم پشت سر گذاشتیم و در آخرین روزهای مهر به سر می بریم. فکر کردن های متوالی و نقشه های مختلف برای سربازی اصلن کارآمد نبود و هنوز هم از درستی یا کارامدی کاری که کردم مطمعن نیستم. می دونم که در این راهی که در پیش گرفتم مسلماً روزهای سختی در پیش دارم. و همین طور ریسک های زیاد. اما خوب بلاخره ادم یک جایی باید خودش رو به این زندگی ثابت کنه دیگه.
بلاخره آدم باید یک جایی خودش رو به این زندگی ثابت کنه
روزهایی که به سختی و یا با استرس پشت سر گذاشتم غالبن ناشی از اشکالات، اشتباهات و کم کاری هایی بود که قبلاً خودم انجام داده بودم. این هم یک درس کاملاً واضح از زندگی که هرچند همه اون رو می دونن اما درک کاملش هزینه های سنگینی داره.
من 2 ماه تا اعزامم در 1 دی 96 وقت دارم. 2 ماه و 2 روز دقیقاً . تو این مدت باید خودم رو تا اونجایی که می تونم برای ارشد آماده کنم تا بتونم در 4 ماه قبل از کنکور که درگیر آموزشی و خدمت هستم با درس خوندن و مرور کردن بتونم رتبه ی خوبی برای ارشد بیارم. نمی دونم چرا برج 10 رو انتخاب کردم. برج 12 اگر میرفتم آموزشی تا 1 اردیبهشت فارغ میشدم و 2 هفته ای برای آمادگی مجدد برای کنکور وقت داشتم. اما خب شرایط پیچیده است. می بینید؟ من در واقع هیچ دیدی از شرایط و زمانی که درخدمت و آموزشی وجود داره ندارم و همین کار رو سخت می کنه. اما به هر جهت و در بهترین حالت اگر سربازی من در شهریور سال 97 تموم شد اونوقت من می مونم و بیکاری که اه اه خیلی چیز گندیه. یکی از چیزهایی که بهش پی بردم اینه که من وقتی که کار دارم بهتر می تونم زمانم رو مدیریت کنم تفریحات بهتری به ذهنم میرسه و از کار های جانبی و استراحت لذت بیشتری می برم. در زمان بیکاری حتی فیلم و سریال دیدن هم علاقه ای در من بر نمی انگیزه و شاید تو 2 ماه اخیر 3-4 فیلم حداکثر دیده باشم.
روزای بعد با برنامه ی روزانه ام بر می گردم.
