سلام به دوستان عزیز
شبتون به خیر و شادی
امشب میخوام راجع به پذیرفتن شجاعانه اشتباه مطلب بنویسم
فرض کنید فرزندتون یا همسرتون کار اشتباهی رو انجام بده و به
جای اینکه بپذبره که اشتباه کرده با حالت تهاجمی درصدد عدم
قبول اشتباهش بر بیاد مطمئنا ناراحت میشید و برعکس اگه اشتباهش
رو بپذیره قطعا اون رو میبخشید و موضوع تمام میشه
و اصولا داشتن شهامت به اقرار خطاهای خودمون با رضایت خاطر هم
خواهد بود
گاهی تو رانندگی برام پیش اومده که حواسم نبوده و اشتباها پیچیدم
جلوی یک ماشین دیگه و راننده عقبی بسیار عصبانی بوده و میخواسته
یک حرفی به من بزنه اما با یک دست بلند کردن به حالت عذر خواهی
سریعا آروم شده و این حسش برای من کاملا محسوس بوده و هزاران
مورد دیگه
پس اگر در اشتباهید بلافاصله و با تاکید اقرار کنید .با جنگیدن هرگز
به اندازه کافی بدست نمیاورید اما با کوتاه آمدن خیلی بیش از انتظارتون
بدست میارید
ارادتمند م.م
