من فکر میکنم یکی از بزرگترین تفاوت آدم ها موفق با آدم های معمولی آموزش ندیدنه!
مثلن اگه شما تو خونه ای به دنیا بیاین که پدر و مادرتون، اعتماد به نفس بالایی داشته باشن، احتمالن به شما هم اعتماد به نفس رو یاد میدن.
اگه تو خونه ای به دنیا بیاین که محبت و احترام حرف اول و آخر رو بزنه، خب شما هم یاد می گیرین که محبت کنید.
دو تا محیط تاثیر خیلی زیاده تو آموزش ما داره:
اولی خانواده
دومی مدرسه
به نظر من هر بذری که این دو تا بکارن،میوه ش رو میتونیم در بزرگسالی ببینیم.
بیاین این دو تا سناریو رو با هم بررسی کنیم:
سناریوی اول: تفکر کارمندی
پدر و مادری رو فرض کن که در کل زندگیشون دغدغه حقوق و درآمد ثابت دارن، همیشه نگران آب باریکه هستن و فکر می کنن! درآمد ثابت حرف اول رو میزنه.
بچه ای که تو این خونه بزرگ میشه رو بهش فکر کنید.
وقتی میره مدرسه با معلمی روبرو میشه که خودش کارمنده و افکارشم مثل همون پدر و مادر کارمندی ست.
قاعدتا نمیشه از این بچه انتظار داشت که بتونه به نتایج مالی خیلی بزرگی در زندگی ش برسه
سناریوی دوم: تفکر کسب و کاری
حالا فکر کنید پدر و مادری هر دو مشغول هستند و کسب و کار خودشون رو دارن! این پدر و مادر در طول روز با بچه شون از چه چیزهایی حرف می زنن، چه فکر هایی رو به اون بچه منتقل می کنن؟
حالا اگه این بچه تحت آموزش معلمی قرار بگیره که خودش بیزینس من باشه! دیگه نور علی نور میشه!
حالا سرنوشت این دو تا بچه رو پیش بینی کنید.
اما خبر خوب چیه:
این که مهم نیست در چه خانواده ای به دنیا اومدی، مهم نیست در کدوم مدرسه درس خوندی! اگه فقط اراده کنی میتونی با آموزش دیدن خیلی چیزها رو یاد بگیری!
به نظر من بزرگترین تفاوت نابغه ها با معمولی ها همین آموزش درست و اصولیه.
مثلن یکی از چیزهایی که باید آدم ها یاد بگیرن، نحوه ایجاد درآمد غیر فعاله!
هیچ آدمی با کار ثابت و حقوق کارمندی نمیتونه به استقلال مالی دست پیدا کنه
آموزش درست میتونه یه آدم معمولی رو به یک نابغه تبدیل کنه
