سنگ مرمر که نام علمي آن آلاباستر (alabaster) است، نوعي سنگ آهک نسبتاً متراکم مي باشد که با ته نشين شدن کربنات کلسيم در حفره هاي لايم استون که غني از بي کربنات مي باشند تشکيل مي شود. اين سنگ داراي زيبايي خاصي است که نه تنها به رنگ و طرح آن مربوط است بلکه به درجه شفافيت آن نيز ارتباط دارد .سنگ مرمر نيز نظير تراورتن محصول عملکرد چشمه‌هاي آبگرم قديمي مي‌باشد و معمولاً لايه هايي در ميان لايه‌هاي تراورتن ديده مي‌شود.
در فرايند کارائي چشمه‌هاي آب گرم، اگر افت دماي آب کند باشد، آراگونيت بوجود مي‌آيد و اگر افت دما به تندي صورت گيرد، تراورتن تشکيل مي‌گردد. در ايران به سنگ حاصل از آراگونيت مرمر مي‌گويند. نام تجاري مرمر، انيکس مي‌باشد و به رنگهاي سبز, ليمويي، زرد کهربايي، سفيد شيري، عسلي تيره و قهوه اي ديده مي‌شود. ميزان ذخاير اين سنگ در کشور اندک مي‌باشد
در روي سطح سنگ مرمر رگه هايي با رنگهاي متفاوت وجود دارد که اين موضوع بستگي به نوع ناخالصي و غلظت آن دارد. بيشترين ترکيبات تشکيل دهنده سنگ مرمر، کلسيت و پس از آن آراگونيت است. ديگر مواد معدني موجود در سنگ مرمر، خاک رس و کوارتز مي باشند. امکان دارد رنگ سنگ سفيد و يا متفاوت مانند رنگهاي بژ، نارنجي، قهوه اي، صورتي، قرمز، سبز، آبي آسماني و زرد باشد که رنگ سنگ نيز به نوع ناخالصي و ميزان غلظت آن در سنگ بستگي دارد، به ندرت رنگ سنگ مرمر يک دست مي شود، رگه ها يا نقطه هاي قرمز متمايل به قهوه اي زيادي در اين نوع سنگ ديده مي شود و اين به علت حضور اکسيد آهن است.
علت تنوع رنگ وجود املاح آهن و آلومينيوم و منيزيم و … مي‌باشد اگر در آن اکسيد آهن آبدار وجود داشته باشد رنگ آن قهوه‌اي و يا زرد مي‌باشد، رنگ سرخ و يا صورتي آن به دليل وجود اکسيد آهن بي‌آب يا دهيدراته در آن مي‌باشد. اگر داراي منگنز و مواد زغالي باشند رنگ آن‌ها کبود، خاکستري يا سياه است.
سنگ هاي مرمر در ضخامت هاي کم بسيار شکننده هستند که مي توان با رزين هاي اپوکسي آن را تقويت کرد. همچنين مقاومت سنگ مرمر به آلودگي هاي جوي بسيار کم است، بنابراين مي بايست از آن بيشتر در دکوراسيون داخلي و فضاهايي با ميزان رطوبت کم استفاده کرد، حتي در مکانهايي مانند آشپزخانه و يا حمام که امکان وجود اسيدهايي ضعيف هست، از سنگ مرمر نبايد استفاده کرد.
سنگ مرمر سنگ يک دست و محکمي مي‌باشد که بيشترين استفاده آن در ساخت لوازم تزئيني است و از قديم مجسمه سازي يکي از پر کاربردترين موارد سنگ مرمر بوده، گلدانهايي در مصر يافت شده اند که پنج هزار سال پيش از ميلاد مسيح با سنگ مرمر ساخته شده اند، در منازل نيز کاربرد دارند و براي کف سالن، قرنيز، ديوار و اپن آشپزخانه از آن استفاده مي‌شود. بايد توجه داشت که سنگ‌هاي مرمر در معرض نور آفتاب استفاده نشوند زيرا کدر شده و رنگ خود را از دست مي‌دهند.
مرمر در دکوراسيون داخلي ساختمان، مجسمه سازي، ساخت کاشي مرمر و به عنوان ديوارپوش سرويس هاي لوکس به کار ميرود.
اين سنگ ها آهک زيادي دارند و اين باعث چسبندگي اين سنگ ها به دوغاب مي شود. اين سنگ ها داراي تنوع رنگي و طرحي مختلفي هستند. و از لحاظ زيبايي بسيار زيباتر از سنگ هاي گرانيت هستند.
اين سنگ ها در برابر عوامل جوي مانند باران و آفتاب و… آسيب پذيرند. به دليل جذب آب، رطوبت در رگه هاي سنگ نفوذ کرده و يخ زدن موجب تخريب بافت بيروني آن مي شود. کاربرد اين سنگ ها بيشتر در کف ساختمان هاست. دليل آن هم اين است که داخل ساختمان در شرايط جوي قرار ندارد و به دليل زيبايي چشم گير هستند. معروف ترين سنگ مرمريت سنگ دهبيد است. همچنين اي سنگ ها براي ديوار پارکينگ و راه پله بسيار مناسب مي باشد. چراکه قيمتشان بسيار مناسب بوده و در شرايط جوي قرار ندارد.
اين سنگ ها براي کف پارکينگ و به عنوان سنگ نما مناسب نيستند چرا که اين سنگ ها بعد از سال ها زيبايي خود را از دست مي دهند. و لک روغن روي ماشين ها روي آن به جا مي ماند.
منبع: معدن مکرش
