هسته لینوکس Linux kernel یک هسته سیستم‌عامل است که با کمک توسعه‌دهندگان در سراسر جهان پیشرفت داده شد است هسته لینوکس، آزاد و متن باز یکپارچه ، ماژولار (modular) و شبه یونیکس است که توسط لینوس توروالدز در سال ۱۹۹۱ ساخته شد.
هسته لینوکس بر روی طیف گسترده ای از سیستم های محاسباتی ، مانند سیستم های توکار ، دستگاه های تلفن همراه (از جمله استفاده از آن در سیستم عامل اندروید) ، رایانه های شخصی ، سرورها ، حافظه های اصلی و ابر رایانه ها مستقر شده است.
هسته لینوکس در سال 1991 توسط لینوس توروالدز برای رایانه شخصی و بدون هیچ هدف متقابل طراحی و ساخته شد ، اما از آن زمان به طیف گسترده ای از معماری های رایانه منتقل شده است. با وجود این ، هسته لینوکس با استفاده از دستورالعمل های خاص معماری (ISA) بسیار بهینه شده است ، بنابراین قابلیت حمل آن به آسانی مانند سایر هسته ها آسان نیست (به عنوان مثال ، با NetBSD ، که از سال 2019 از 59 پلتفرم سخت افزاری پشتیبانی می کند)
Linux ABI(به عنوان مثال ، رابط باینری برنامه که شامل هدر رابط برنامه کاربردی یا API در سطح کد منبع) است بین هسته و فضای کاربر چهار درجه پایداری (پایدار ، آزمایش ، منسوخ ، حذف شده) وجود دارد ، با این حال ، انتظار می رود که تماس های سیستم هرگز تغییر نکند تا برنامه های فضای کاربرانی که به آنها متکی هستند ، شکسته نشوند. تا آنجا که API های درون هسته ای در نظر گرفته می شوند ، هیچ ضمانتی برای ثبات وجود ندارد. درایورهای دستگاه موجود در خط اصلی لینوکس باید توسط نگهبانان خود به روز شود تا در روند تکامل هسته همگام باشند. علاوه بر این ، رابط بین هسته و ماژول های قابل بار هسته (LKMs) ، برخلاف بسیاری از هسته های دیگر ، به معنای پایدار بودن از نظر طراحی نیست
لینوکس یکی از پراستفاده‌ترین کرنل‌های سیستم‌عامل در جهان است، که سیستم عامل گنو/لینوکس مبتنی بر آن بوده و با تعدادی میان افزار (Firmware) تحت پروانه‌های غیر آزاد گوناگون منتشر می‌شود
