--
✍️ نویسنده: ملیحه مظلوم
🤖 مشاور هوش مصنوعی: مجتبی قلیزاده
روزی روزگاری، در سرزمینی دور نه، بلکه همینجا، در دل دنیای دیجیتال، نسلی ظهور کرد که نه با صدای زنگ تلفن خانه از خواب میپرید، نه با نوار کاست خاطره داشت، نه حتی میدانست که "دکمه قرمز ضبط" چه شکوهی داشت! این نسل، نسل زد بود. نسلی که با وایفای نفس میکشد، با میم حرف میزند و با استوری زندگی میکند.
نسل زد، یا به قول خودشان "Zeeees", نسلیست که اگر اینترنت قطع شود، دچار حملهی پانیک میشود. کافیست یک لحظه وایفای قطع شود، انگار اکسیژن قطع شده! چشمها گرد، دستها لرزان، و صدای فریاد: «وای مامان، نت قطع شد!»
این نسل، به جای "سلام"، میگوید: «هی داداش!» یا «یوووو!» و اگر خیلی مودب باشد، میگوید: «چطوری رفیق؟» البته اگر طرف مقابل "ویب" ندهد، سریع بلاک میشود. چون در قاموس نسل زد، کسی که ریپلای نمیدهد، دشمن است!
نسل زد، استاد مولتیتسکینگ است. همزمان که در کلاس آنلاین حضور دارد، با یک دست در اینستاگرام استوری میگذارد، با دست دیگر در دیسکورد چت میکند، با پا لپتاپ را نگه داشته و با ذهنش دارد به این فکر میکند که چرا هنوز ویدئویش وایرال نشده!
نسل زد، به جای دفتر خاطرات، نوتیفیکیشن دارد. احساساتش را با ایموجی بیان میکند. اگر عاشق شود، قلب بنفش میفرستد. اگر ناراحت باشد، ایموجی "🥲" میفرستد. اگر خیلی ناراحت باشد، فقط مینویسد: "LOL" و بعد میخندد. چون گریه کردن، آنلاین نیست!
در گذشته، بچهها با دوچرخه و توپ پلاستیکی سرگرم میشدند. اما نسل زد؟ سرگرمیاش این است که در تیکتاک، چالش "بزن و برقص" راه بیندازد. اگر هم خیلی حوصله داشته باشد، میرود سراغ چالش "چشمک زدن با ابرو" یا "بیدار کردن گربه با آهنگ متال".
نسل زد، به جای "بابا آب داد"، میگوید: «بابا وایفای داد!» و اگر بابا ندهد، سریع میگوید: «بابا خیلی کرینجی هستی!» و اگر خیلی عصبانی شود، مینویسد: «بابا، unfollow!»
در دنیای نسل زد، همه چیز باید aesthetic باشد. از رنگ لاک ناخن گرفته تا فیلتر استوری. اگر چیزی aesthetic نباشد، اصلاً ارزش دیده شدن ندارد. حتی اگر غذای مامانپز باشد، باید اول با نور طبیعی عکس بگیرد، بعد بخورد. چون اولویت با فالوئرهاست، نه با معده!
نسل زد، به جای "بله"، میگوید: «facts!» و به جای "نه"، میگوید: «nah bro!» اگر چیزی را دوست داشته باشد، میگوید: «slayyyy!» و اگر چیزی را دوست نداشته باشد، میگوید: «this ain’t it chief.»
نسل زد، با جملهی «من یه اوورثینکر خستهام» روزش را شروع میکند و با جملهی «من یه introvert با ترومای کودکیام» به خواب میرود. البته وسطش هم چند تا استوری از قهوهی سردش و گربهی همسایه میگذارد.
در گذشته، اگر کسی دلش میگرفت، میرفت زیر باران قدم میزد. اما نسل زد؟ دلش که میگیرد، میرود پلیلیست "sad vibes" را پلی میکند، نور اتاق را بنفش میکند و با صدای بیلی آیلیش، اشکهایش را با فیلتر "باران مصنوعی" پاک میکند.
نسل زد، به جای "دوستت دارم"، میگوید: «تو vibe منی!» و اگر خیلی عاشق باشد، میگوید: «با تو همه چی aesthetic میشه!» و اگر دلش بشکند، فقط مینویسد: «ghosted again :)»
نسل زد، استاد meme therapy است. اگر حالش بد باشد، با یک میم از گربهای که فریاد میزند، حالش خوب میشود. اگر حالش خوب باشد، با یک میم از سگ افسرده، حالش بد میشود. خلاصه، حالش وابسته به الگوریتم است!
نسل زد، به جای "کتاب بخوان"، میگوید: «یه پادکست خوب معرفی کن!» و اگر خیلی اهل مطالعه باشد، میگوید: «یه ریلز آموزشی دیدم، کل تاریخ ایران رو تو ۳۰ ثانیه گفت!»
و اما در پایان، باید گفت که نسل زد، با همهی کرینجبازیها، با همهی "فاز برداشتنها"، با همهی "فیلترهای صورتی"، نسلیست که بلد است بخندد، بلد است بجنگد، بلد است خودش باشد. نسلی که اگرچه در دنیای مجازی غرق شده، اما هنوز ته دلش دنبال معناست. دنبال وایب خوب، دنبال آدمهایی که unfollow نمیکنند، حتی وقتی اینترنت قطع میشود.
و من، ملیحه مظلوم، با مشاورهی مجتبی قلیزاده، این انشا را نوشتم تا بگویم: نسل زد، شاید عجیب باشد، شاید پر سر و صدا باشد، اما نسل ماست. نسلی که با یک "های" ساده، میتواند دنیا را تغییر دهد. فقط کافیست وایفای وصل باشد!-
#نسل z
#اصطلاحات نسلz
#انشا طنز
# معلمان و مدرسین
# والدین
اگرانشا رو برای استوری اینستاگرام بسازم! 😄
