مغز ما قبل از دریافت اطلاعات از حواس (چشم، گوش و ...)، واقعیتی خاص خودش خلق می کنه که بهش میگن "مدل داخلی" که بر اساس تجربیات و آموزش های گذشته است.
ما در هر لحظه، چیزهایی رو درک می کنیم که از قبل در فکر ما وجود دارن، یعنی بر اساس تجربیات مون، خاطراتی در مغزمون شکل می گیره.
یادتونه بچگی ها، هی بهمون می گفتن : "اگه نخوابی، می برمت اون اتاق تاریکه تا لولو خُرخُره بخوردت"؟ و ما هم چون بچه بودیم و قوه تعقل مون کامل نشده بود، باور کردیم و با همین بزرگ شدیم. این لولو خرخره توی مدل داخلی مون جا می گیره و این میشه که خیلی از ماها وقتی بزرگ می شیم، از تاریکی می ترسیم و فکر می کنیم توی تاریکی واقعا موجودی هست و حالا باور ما، با مدل داخلی مون در تقابل قرار می گیره و اینجا چالش داریم.
بچه هامونو از تاریکی نترسونیم. بچه هامونو از هیچی نترسونیم و اون ها رو قدرتمند بار بیاریم.
