کی گفته که حتما باید بی پول بشی تا بری دنبالش؟
کی گفته که تا زمانیکه خیلی نیازمند نشی کار نمیکنی؟
و کی گفته که تا حالت از خودت بهم نخوره رژیم نمیگیری؟
کی گفته که تا نیازمند رابطه نشی نمیری توش؟
کی گفته که...
اصلا کی گفته که تا کمبودی نباشه ما رشد نمیکنیم؟
میدونستی برعکسش صادقه؟
تو وقتی پولداری انگیزه ت بیشتر میشه تا پول دربیاری
وقتی نداری انقدر حالت بده و انرژیت پایینه که بیزاری از پول
وقتی نیازمند شغل میشی حالت از هرچی شغل بهم میخوره ولی وقتی بی نیازی به شغل دنبال شوقت میری و نه صرفا شغلت
وقتی از بدنت متنفری حوصله غذای سالم و رژیم و ال و بل نداری اما وقتی عاشق بدنتی جای رژیم وحشتناک و حال بد دنبال تغذیه سالمی و حال خوب و ورزش با بدنت
وقتی نیازمند رابطه ای از خودت و بوی نیازتم حالت بهم میخوره و مزخرف ترین کیس دنیارو پیدا میکنی ولی وقتی بی نیازی از رابطه طرفو از سره عشق و غنی بودن انتخاب میکنی نه از سره نیاز
رشد تو کمبود اتفاق نمیفته
تو کمبود فقط جبران کمبود اتفاق میفته که اونم هرگز آرامش نمیاره
مثلا ما از سره نیاز و کمبود میریم تو یه رابطه یا شغل یا یه روش درآمد
موقتا کمبود "جبران" میشه بعدش بازم ولی حالمون بده
چرا؟
چون حالا یا ترس از دست دادن داریم یا اونیکه میخوایم نیست یا...
اما وقتی رشد از غنی بودن و کامل بودن بیاد
همه چیز مارو کامل تر میکنه و خوشبخت تر
وارد هر رابطه ای نمیشیم هرجوری پول در نمیاریم
هر شغلی نمیپذیریم
و در کل زندگی ما هی دستخوش آزار و وحشت ازدست دادن و غیره نمیشه...
از خاک حاصلخیز محصول پر بار به وجود میاد
از خاک ناقص محصول کرم خورده🪱
خلاصه: رشد واقعی که باعث سعادتمندی بشه از حس کمبود نمیاد
بلکه از حس کامل بودن و غنی بودن و رشد میاد🌱
و
