نادر طالب زاده، لشکر تک نفره

2 سال از فوت نادر طالب زاده می گذرد. اندیشمندی که فیلمساز و فعال رسانه ای بود. مرد بزرگی که نه شوق جایزه های بین المللی را داشت و نه دغدغه میلیاردر شدن و نه حتی برای محبوب و مشهور شدن دست به دامان نمایش های بشر دوستانه در شبکه های اجتماعی و رسانه ها می شد. نادر طالب زاده به دنبال یک چیز بود "حقیقت".

سفرهای بسیار می کرد. با خیلی ها صحبت می کرد. افراد با نژادهای مختلف در کشورهای مختلف تا آنچه را که رسانه قدرتمند و ثروتمند بین المللی مخفی می کرد را آشکار کند. "حقیقت".

فرقی نمی کرد که این حقیقت کشتار و ترور خاموش باشد و یا شستشوی مغزی جامعه جهانی. نادر طالب زاده به مبارزه ادامه می داد. تنها با تیمی کوچک و حمایتی اندک. نادر طالب زاده نماد مقاومت و امید بود. حالا بعد از در گذشت نادر طالب زاده، تظاهرات در سرتاسر دنیا علیه نسل کشی در فلسطین شدیدتر شده است.

برخی کانال های تلگرامی و صفحه های اینستاگرامی مسیر نادر طالب زاده را ادامه می دهند.

اما فیلمسازی؟ نه. جای خالی فیلمساز حقیقت جو در سینمای ایران خالی ست.

اتفاقات دنیا آنقدر سریع رخ می دهند که تا بخواهی یک فیلم در مورد 7 اکتبر بسازی، حمله پیجری به لبنان رخ داده و بعدش هم جولانی وارد سوریه شده. در حال جمع بندی هستی که روی کدام موضوع کار کنی که نسل کشی علویان در سوریه رخ می دهد و بعد دوباره کشتار غزه از سر گرفته می شود.

سرعت و تعداد اتفاقات دنیا بسیار بیشتر شده است. با این وضعیت ما به 7 یا 8 یا 10 نادرطالب زاده احتیاج داریم تا موضوعات مختلف در موقعیتهای جغرافیایی مختلف را مورد بررسی قرار دهند.

با این حال به طرز جالبی جامعه جهانی بیدار تر از چند سال قبل است. حالا با یک کلیپ کوتاه در تیک تاک، آبروی آمریکا و اسرائیل می رود.

یک سخنرانی آقای خامنه ای و یا عراقچی، همه نقشه های آمریکایی ها را خراب می کند.

پرچم نادر، روی زمین نمانده است. اما حاملان پرچم به روش دیگری این پرچم را برداشته و حمل می کنند. شبکه های اجتماعی بلای جان دشمنان حق و حقیقت شده اند. بسیاری بیدار شده اند و با نیت خودشان و دلایل خودشان، برخی برای بودن در سمت درست تاریخ و برخی برای نجات انسانیت و برخی برای خدا و برخی برای ایجاد عدالت و مبارزه با ظلم و برخی برای دفاع از مظلوم در سرتاسر عالم این مسیر را ادامه می دهند و کاری که ایرانی ها در کشورهای دیگر نمی توانستند انجام دهند به لطف خدا و خون شهیدان، توسط مردم خودشان در حال رخ دادن است.

ظلم حالا آنقدر آشکار شده است که مردم معمولی کشورهای مختلف علیه آن شعار می دهند و این نتیجه تلاش و مبارزه ی مردانی مثل نادر طالب زاده در سرتاسر جهان است.

هر توئیت، کلیپ و یا کامنت در حمایت از غزه، روحیه دیگران را برای مبارزه تقویت می کند. پس باید به مبارزه ادامه داد و به احترام خونهایی که در این راه ریخته شده اند، هرگز تسلیم نشد.