این روزها تکنولوژی به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی بسیاری از انسان‌ها بدل گشته است. براساس آمار ارائه شده توسط گوگل، بالغ بر 5/4 میلیارد نفر در سراسر جهان به اینترنت متصل هستند و از آن استفاده می‌کنند. در این میان افرادی با انواع مختلف معلولیت‌ها قرار دارند که استفاده از اینترنت و محتوای آن بدون همراهی تکنولوژی‌های کمکی برایشان سخت یا غیرممکن است. محتوای دیجیتال و اینترنتی در صورتی که منطبق بر اصول و قواعد دسترسی‌پذیری (Accessibility) نباشند توسط افراد معلول قابل استفاده نخواهند بود.
دسترسی‌پذیری یک قابلیت در دیزاین است که شامل رعایت نکات و دستورالعمل هایی است که هرکس با هرشرایط بتواند به صورت آسان و برابر از صفحات وب، موبایل و منابع آنها استفاده کند. منظور از هر کس افرادیست که دارای مشکلات جسمی یا ناتوانی جسمی و نوعی معلولیت مثل ضعف بینایی ، کوررنگی ، مشکلات جسمی و حرکتی هستند. اگر معلولیت این افراد در نظر گرفته نشود، آنها قادر به استفاده از هر محصول یا سرویسی نخواهند بود. و در ابعاد اجتماعی نیز، در نظر نگرفتن شرایط این افراد، وضعیتی تبعیض‌آمیز نسبت به آنها ایجاد خواهد کرد.
مفهوم دسترسی‌پذیری بسیار نزدیک به مفهوم کاربردپذیری است. در حالی که دسترسی‌پذیری به اصول دسترسی مناسب افراد دارای معلولیت به محتوا اشاره دارد، کاربردپذیری به صورت عام بر تجربه کاربر در استفاده از سرویس یا محصول تمرکز دارد.
دسترسی پذیری شامل اصول و استانداردهایی است که به راهنمایی دیزاینرها و توسعه‌دهندگان برای تولید محصولی قابل استفاده توسط افراد دارای معلولیت می‌پردازد. از جمله این استاندارندها می‌توان به W3C و WCAG اشاره کرد. علاوه بر استناد به این استاندارها، برای ایجاد دسترسی‌پذیری کامل در محصول، باید به مطالعه و بررسی تعامل بین کاربر و محصول نیز پرداخت تا بهترین روش و راهکار برای ایجاد دسترسی‌پذیری حاصل شود.
برای آشنایی بیشتر با مفهوم دسترسی‌پذیری و اصول و قواعد آن، مقاله زیر را مطالعه نمایید:
http://bit.ly/36KHfru
برای مشاهده مطالب جذاب ما در زمینه دیزاین، کانال تلگرام فلسفه دیزاین رو دنبال کنید! (@DEXIGN)
