ما ساکنین فضای کار اشتراکی باید از آقای نوبرگ کمال تشکر را داشته باشیم. چنانچه می‌پرسید چرا باید شما را دعوت به خواندن متن زیر بنمایم( چنانچه نمیپرسید هم از شما در خواست میکنم متن زیر را مطالعه کنید. اخر جلسه کوئیز خواهم گرفت)
تعریف coworking space یا فضای کار اشتراکی
شاید فیلم پدر سالار به سن و سال خیلی از تازه وارد های فضای کسب و کار قد ندهد، اما دوستی می‌گفت فضای کار اشتراکی همان منزل پدر سالار دوران قدیم است که رخت و لباس و البته قاعده خود را در گذر زمان عوض کرده و حالا با شکلی جدید وارد شده که نه تنها قلدرمآبانه عمل نمی‌کند بلکه آغوش خود را مادرانه برای فریلنسرها و تیم های مختلف باز کرده تا آن ها را در چرخاندن چرخ اقتصاد یاری دهد.
(برای آنها که نمی‌دانند پدر سالار که بود و چه کرد باید گفت که پدر سالار صاحب خانه ای بزرگ و چهل ستون و چهل پنجره در محله ای اصیل و قدیمی در تهران بود. فرزندان ذکور پدرسالار بعد از ازدواج این ستون تا آن ستون خاص خود را صاحب میشدند و اجبارا باید در همان چارچوب تعین شده می‌زیستن و قص علی هذا...(چنانچه به این داستان علاقه مند شدید عدد یک را برای مانا پیامک کنید))
اما بعد،
امروزه افراد یا شرکت هایی هستند که صاحب فضایی بزرگ با امکانات و تجهیزات کافی برای اجاره دادن به شرکت ها، تیم ها و افراد دیگرند که ما به آن مکان، فضای کار اشتراکی می‌گوییم.
ایده فضای کار اشتراکی از کجا آمد؟
چنانچه نظر من کمترین را بخواهید که نویسنده ی این فقره از متون مرکز نوآوری مانا هستم، به شما خواهم گفت که ایده ی اصلی فضای کار اشتراکی از زمان سبزی پاک کردن دوره ای در منازل آمده است. آنجا که گاری یا وانت سبزی فروش وارد محله مان میشد و کسب و کار خود را به صورت B2C (Business to Consumer) ارائه می‌کرد و اهل منزل نیاز خود به سبزی را تا ماه های آینده به فراخور ذائقه و توان و البته کمی هم چشم و هم چشمی از این کسب و کار تهیه می‌کردند و هر ماه در منزل یکی از اهالی محل بساط پاک کردن سبزی دسته جمعی برپا میشد. در آخر غرض آنکه اهالی محل در یک مکان جمع میشدند ولی هر کدام کار خود را انجام می‌دادند.
اما سیر تاریخیِ شکل گیری گزاره ی «فضای کار اشتراکی» ، امر دیگری را به ما یاد آور میشود که به آن اشاره می‌کنیم:
اصل داستان چه بود؟
آقای نوبرگ در سال ۲۰۰۵ یعنی همین ۱۷ سال قبل وقتی در فضای استارت آپی مشغول به کار بود، احساس کرد که لازم است تا مفهوم استقلال و آزادی فردی در کار را با حضور در جامعه و ساختار کار جمعی ترکیب کند.
پس آقای برد نوبرگ که در کنار یک مربی زندگی(couch) کار می‌کرد، ایده خود را برای داشتن مکانی با رویکرد توجه به مسئولیت های فردی توأمان با حضور فعالانه در اجتماع، عملی کرد. و اینگونه شد که او اولین فضای کار اشتراکی با مفهوم امروزی اش را در سانفرانسیسکو به نام Spiral Muse تأسیس کرد.
البته اولین تلاش آقای نوبرگ چندان موفقیت آمیز نبود و چند ماه بعد از راه اندازی اولین فضای کار اشتراکی خود شکست خورد. (اما نویسنده اضافه می‌کند که از آنجایی که گر صبر کنی، زغوره حلوا سازی و این صحبت ها) نوبرگ شش ماه بعد از شکست در اولین پروژه ی فضای کار اشتراکی، پروژه ی دوم خود را شروع کرد که این حرکت نقطه ی پرتاب نوبرگ و سایر افراد به دنیای تأسیس و استفاده از مفهوم و امکانات فضای کار اشتراکی بود.
نمونه های قدیمی تری از فضای کار اشتراکی هم بوده یا نه؟
البته در سال ۱۹۹۵ در برلین، هکر ها مکانی به نام c_bace را تأسیس کردند تا در کنار یکدیگر به پیشبرد اهداف خود کمک کرده و شبکه ی منسجمی از همکاران را بسازند.
یا برای مثال در در سال 1999، مجموعه 42 west 24 در نیویورک راه اندازی شد که دسترسی به میزکار و امکانات مرتبط را در قالب طرح های منعطفی برای افراد و تیم ها فراهم می کرد.
سرنوشت فضای کار اشتراکی تا امروز
زمان کوتاهی بعد از اقای نوبرگ مراکز کار اشتراکی دیگری در دنیا افتتاح شدند و روز به روز استقبال از آنها بیشتر و بیشتر شد.
تاامروز که پیش بینی میشود تا سال ۲۰۲۴ حدود ۵ میلیون کاربر به این فضا اضافه شده و تعداد فضای کار های اشتراکی در دنیا به بیش از ۴۰ هزار برسد.
نوبرگ که بود و چه کرد(۲ نمره)
پدر سالار را در سه خط تعریف کنید.(۲ نمره)
آیا دوست دارید در فضای کار اشتراکی حضور داشته باشید؟(۱)
