حافظا کردی جهان را از پس واژه هویدا تو خوب !
از سر پیری و از علم و خرد گشتی تو پیدا تو خوب !
بر همه راز تو محرم بر همه درد تو مرحم تو خوب !
در همه سال نو و یلدا هم حاضر هستی تو خوب !
ما همه بد تو همه خوب ز هر جهل و خرافه تو دور !
گر کنی تایید می باشم تورا جز این عبور !
تو ندیدی ماه من مرا که با سارایی اش
کرده بر واژه مَه معنا به شب گرما به من شادی صدور
داده بر روحم و بر قلبم تو بر جسمم درود !
او نوایی آسمانی تو نوایی داستانی او به روحم تو به گوش من سرود !
گر کنی تاییدم باشد تو خوب جز این کنی از من ...
سقوط ! .
