یاداشت فیلم گاو

فیلم سینمایی گاو که دومین ساخته داریوش مهرجویی ،یکی از آثار ماندگار سینمای ایران است که با روایت ساده به لایه های عمیق روان انسان و جامعه میپردازد .

داستان راجب مش حسن است که وابستگی شدیدی به تنها گاو روستا دارد ،پس از مرگ گاو

مش حسن به مرز جنون کشانده میشود .

مهرجویی با فضایی واقع گرا و بازی های درخشان و تقابل انسان با فقدان و هویت را به تصویر میکشد.

گاو نه تنها یک فیلم اجتماعی بلکه اثری سمبولیک است و پیشر‌و در تاریخ سینمای ایران را هموار کرد .

فیلم گاو در انتخاب قاب‌ها و میزانسن بسیار هوشمندانه عمل کرد .داریوش مهرجویی با استفاده از قاب‌های بسته و محدود، فضای بسته‌ و خفه ی روستا را به تصویر می‌کشد،

جایی که آدم‌ها در یک چرخه سنتی و ناگزیری از تکرار و ترس زندگی می‌کنند.

در بسیاری از صحنه‌ها،کاراکترها در دل فضاهای تاریک و کم‌نور قرار دارند و ترکیب این فضاها با قاب‌های ثابت و کم‌تحرک، نوعی حس اضطراب، درماندگی و ناامنی به مخاطب منتقل می‌کند. کلوزآپ‌های طولانی از چهره‌ی مش حسن، لحظه به لحظه تغییرات روانی او را به تصویر می‌کشد و تماشاگر را درگیر بحران درونی شخصیت می‌کند.

سایه ها ،نورهای ضعیف و قاب بندی متقارن

هم در شکل‌گیری فضای بصری فیلم نقش اساسی دارند و با خلق تصویری ساده اما تأثیرگذار، به درک بهتر مفاهیم درونی اثر کمک می‌کنند.

در مجموع فیلم گاو نه تنها در خدمت روایت و فضاسازی اند بلکه یکی از مؤثرترین ابزارهای بیان در این فیلم سمبولیک و روانکاوانه به شمار می‌روند.

ارادتمند شما مانی اسلامی