مشکل اصلی در یادگیری برنامه نویسی به روش خود آموز کمبود رویکرد سیستمی هست . آگاه بودن از اینکه چه چیزی رو اول و چه چیزی رو بعدش یاد بگیری و اساسا اینکه سلسله مراتب چی هست.
و این است مسیر یک سامورائی! البته این مسیر برای همه مناسب نیست , بنابر این هر سال برای عده ی زیادی از دانش آموزان , هزاران منبع آموزشی منتشر میشه که تمامشون شبیه همدیگه هستند( مثل دو قلو ها) کتاب های خودآموز مفید هستن چرا که به سرعت شما رو روی موضوع اصلی متمرکز میکنن. شما تقریبا از روزی که کتاب رو باز میکنین شروع به کد نویسی میکنید.اما یه مشکلی وجود داره! این کتاب ها تقریبا هیچ چیزی به شما یاد نمیدن .اصلی ترین چیزی که وجود داره لیستی از کدها هست که خواننده باید تکرارشون کنه.در اصل شما مثه یه (طوطی سخنگو!) عمل میکنید که فقط داره تایپ میکنه اینطوری شما تایپیست میشین نه برنامه نویس .(طوطی سخنگو حرفارو تکرار میکنه نه تایپ:):):):)
خیلی از متخصصین روشی رو برای یادگیری برنامه نویسی پیشنهاد میکنن که به شیوه ی فرانکلین معروف هست. این شیوه بسیار ساده و سریع قابل اجراست .اصول کار اینطوری هست که شما :
به این صورت شما یک تصویر ذهنی از ساختارهای داده ای حساس میسازین . در این مورد مغز مانند یک خودرمزگذار ( راجبش میتونین به ماشین لرنینگ رجوع کنین ) عمل میکنه.
ساختار داده : ظرفی که داده ها در آن در یک قالب خاص ذخیره میشن
یه چیز جالب: وقتی با زاویه نود درجه به آسمان نگاه میکنی ستاره زیادی نمیبینی ولی وقتی با زاویه چهل و پنج درجه نگاهش کنی ستاره های زیادی میبینی چون داری به قسمت اصلی کهکشان نگاه میکنی ! چون کهکشان مثه یه دیسک میمونه و تو داری به نواری از ستاره ها نگاه میکنی!
میتونی در اینستاگرام من رو دنبال کنی! اونجا هر روز کلی ترفند کاربردی درباره کامپیوتر و برنامه نویسی منتشر میکنم.
آدرس اینستاگرام:unclegeekm@
شاد باشی
