یه دزدی دوربین مداربسته تو ساختمان اتفاق افتاد و من چون مدیرساختمانم مسئول پیگیری بودم .
حالا جدا از فحش و لعنتی که همه به دزدا میدن ، وقتی تصویر دزد رو تو دوربین دیدم گفتم چه دزد احمقی که حتی صورتش رو هم نپوشونده و اومده دوربین رو ببره ...خب من این فیلم رو بدم کلانتری ، اگه کلانتری پایه باشه که بگیرتت که سه سوت افتادی تو دام که ...
بعد به دزدی فکر کردم و دزدای قهار و حتی کلاهبردارا ...
واقعا تو این چندوقت به همه چیز فکر میکنم و نمیذارم چیزی بدون فکر از ذهنم رد بشه ...
به نظر من دزد حرفه ای و کلاهبردار آدم باهوش و با استعدادیه که همیشه از طعمه اش یه قدم جلوتره و اگه بخواد دزدی کنه با برنامه ریزی و در زمان خاص خودش کارش رو انجام میده ... همین برنامه ریزی و زمانبندی یعنی حرفه ای بودن ( که خیلی از ماها برای کارهامون نداریم )
دزد شناخت کامل از مورد دزدی ( جنسی که میخواد بدزده ) و شخص مورد نظر ( طعمه ) داره ... و نیاز این شناخت ، تخصص یا مطالعه یا پیگیری موضوع و درک آسیب پذیری اون مورد ( نواقص مورد دزدی ، مثلا 206 دربش راحت خم میشه ، زاپاسش محافظ یا قفل نداره ، کیت کامپیوتریش با بازکردن کاپوت راحت دردسترسه و ... ) پس دزد آدم آگاهیه ... حالا خوب یا بدش رو کاری ندارم ... مهم اینه که خیلی باهوشه و خیلی سریع با سرعت عمل کارش رو انجام میده و سعی میکنه بدون ردپا محل رو ترک کنه ...
تو حوزه آی تی و کامپیوتر ، این هکرهای دوست داشتنی شاید بشه بهشون گفت دزدهای اینترنتی ، اوج هوش دزدی در دنیای امروزند ( حالا جدا از بعضی هاشون که با چند تا تولز و ابزار از پیش آماده کار میکنند و مطئنا اینا هکر جدی نیستند و دزدی هاشون هم مثل دله دزدی کوچه خیابونه که خیلی زود هم تو دام میافتند ).
هکر باید شناخت کامل از سیستم هدف ( طعمه ) و آسیب پذیری اون داشته باشه ( مثلا یه سایت کجاش مشکل داره ، اصطلاحا حفره های امنیتی اش چیا هستند ) و این بدست نمیاد مگر با دانش بالا ، تخصص و اطلاعات بروز شده هکر...
حالا از آی تی و بحث تخصصی هکر بیاییم بیرون ، همین دزدی و کلاهبرداری بهتره و مفهوم راحتتر منتقل میشه ...
دزد جدا از تخصص و شناخت و برنامه ریزی باید کنترل اوضاع رو هم در دست داشته باشه و همینطور کنترل خودش رو ... که استرس نگیره و با آرامش کارش رو انجام بده ... و از قبل فکر همه چیز رو کرده باشه که اگه این حالت اتفاق افتاد یا نیافتاد چه کاری باید بکنه ...( و این کنترل اوضاع و کنترل اعصاب و آرامش هم یه کاراکتر آدم حرفه ایه)
یه مورد جالب که بخوام مثال بزنم و همکاران تعریف میکردند در مورد بانک ... شعبه کنار محل کارم بود که کارمندش یه مورد دزدی هوشمندانه انجام داده بود : همیشه یه روز خاص مثلا شنبه هر هفته یا شنبه هر ماه یه شخص میومده و یه پول درشتی رو میریخته به حسابی مثلا برای حقوق کارمندای یه شرکت ... و همیشه این کارمند کار ایشون رو انجام میداده ...با یه برنامه ریزی دقیق ( هماهنگی با صرافی جهت واریز پول و گرفتن دلار - خرید بلیط خروج از کشور برای بعد از ظهر همون روز و ... ) دفعه بعد که طعمه (شخص مورد نظر ) میاد ، کارمند همه پول رو میریزه به حساب صرافی و خودش مرخصی ساعتی میگیره و میره دلارها رو میگیره و از همونجا میره فرودگاه ...
و همه اینکارها باید طبق یه برنامه ریزی دقیق با آرامش انجام بشه که اولا کسی شک نکنه ، دوم اینکه تا همه خبردار بشن چی شده تو دیگه در دسترس نیستی ...
پس به دزدا احترام بذارید ولی سعی کنید بهتر از اونا فکر کنید و جلوتر از اونا باشید و لازمه این کار اینه که :
1- همیشه نواقص سیستم اتون رو بشناسید و رفع کنید ( این سیستم میتونه ماشین اتون باشه ، خونه اتون باشه ، حساب بانکی اتون ، اکانت های اینترنتی و شبکه های اجتماعی و ... )
2- همیشه به روز باشید و اخبار دزدی ها و کلاهبرداریها رو دنبال کنید تا شما طعمه بعدی نباشید .
3- همیشه نواقص رو مرور کنید و روش رفع اونها رو عوض کنید ( از بروزترین تکنیک استفاده کنید )
یه مثل هست که مصداق این موضوعه : "به بهترین حالت خوشبین باش ولی خودت رو برای بدترین حالت آماده کن "
یا " بدبین همون خوشبین باتجربه است "
