گستره امپراتوری ایران باستان در اوج عظمت خود بیش‌تر منطقه‌ای را که امروز خاور نزدیک یا خاورمیانه می‌‌گویند شامل می‌‌شد و از غرب سواحل دریای مدیترانه و از شرق تا مرزهای هندوستان را در بر می‌‌گرفت. در این میان سرزمین اصلی ایران ویژگی بیش‌تری داشت و شامل ناحیه‌ای می‌‌شد که امروزه ملت ایران در آن سکونت دارد.
گستره امپراتوری ایران باستان در اوج عظمت خود بیش‌تر منطقه‌ای را که امروز خاور نزدیک یا خاورمیانه می‌‌گویند شامل می‌‌شد و از غرب سواحل دریای مدیترانه و از شرق تا مرزهای هندوستان را در بر می‌‌گرفت. در این میان سرزمین اصلی ایران ویژگی بیش‌تری داشت و شامل ناحیه‌ای می‌‌شد که امروزه ملت ایران در آن سکونت دارد.
بخش مرکزی این منطقه متنوع جغرافیایی، فلات گسترده ایران است که به طور متوسط بین هزار تا دو هزار متر از سطح دریا ارتفاع دارد و گستره آن از دریای خزر در شمال تا خلیج فارس در جنوب به حدود هزار کیلومتر می‌‌رسد.
در منتهی‌‌الیه شرقی این منطقه دو کویر نمکی بزرگ، دشت کویر و دشت لوت، قرار گرفته و در غرب، رشته کوه‌های سر به فلک کشیده و ناهموار زاگرس به طور اریب در امتداد فلات از شمال غربی تا جنوب غربی کشیده شده است؛ در غرب این کوه‌ها که قله‌های آن غالبا پوشیده از برف است، فلات به تندی به سوی دشت‌های هموار آبرفتی دره رودهای دجله و فرات سرازیر می‌‌شود و این منطقه‌ای است که از دیرباز به آن بین‌النهرین می‌‌گفتند.
خواندن بقیه مقاله " ایران باستان و تاریخ امپراطوری ایران"
