زمـین درون آغاز شکل گیری
در اوایل پیدایش منظومـه شمسی ، ذرات ریز غبار موجود درون قرص خورشید کـه عمدتا از گاز و غبار تشکیل شده بود، بعد از برخورد بـه هم چسبیده و اجسام بزرگ و بزرگتری را بوجود آوردند. بدین ترتیب چهار سیـاره درونی از این ذرات شکل گرفتند.
5 مـیلیـارد پیش ، زمـین دارای سطحی داغ ، قرمز و نیمـه مذاب بود. بعد از گذشت مـیلیونـها سال ، سطح زمـین شروع بـه سرد شدن نمود و پوسته جامدی ، بـه دور زمـین بوجود آمد. گازهای داغ و مواد مذاب از لایـه‌های زیرین و از طریق دهانـه‌های آتشفشانی بیرون زده و جو ضخیم زمـین را بوجود آوردند. درون همـین مدت شـهاب سنگهای زیـادی بـه سطح زمـین خوردند و هزاران گودال شـهاب سنگی را درون سطح زمـین بوجود آورد. و مقدار زیـادی غبار بـه جو زمـین اضافه د.
پس از یک مـیلیـارد سال ، زمـین بـه اندازه کافی سرد شده بود که تا بخار آب موجود درون جو متراکم شده و قطرات آب را بوجود آورد. این قطرات آب مـیلیونـها سال بـه شکل باران شدید بـه سطح زمـین افتاده ، باعث پاک شدن جو زمـین و بوجود آمدن اقیـانوس شدند. کره زمـین بـه تدریج بـه شکل کنونی درآمده است.
نحوه پیدایش و تکامل زمـین
زمـین درون بدو پیدایش بصورت کره‌ای از مواد بسیـار داغ و نیمـه مذاب بوده کـه به تدریج عناصر سنگین‌تر ته‌نشین شده و هسته فلزی را بـه وجود آوردند ، و در عین حال عناصر سبکتر بـه سطوح فوقانی آمده و جبه و پوسته را تشکیل دادند. بعد از گذشت مـیلیـاردها سال زمـین سرد شد، سطح زمـین جامد گشت، جو زمـین شکل گرفت، و اقیـانوسها بوجود آمدند. تکامل زمـین هنوز ادامـه دارد. پوسته زمـین توسط فورانـهای آتشفشانی درون کف اقیـانوسها نوسازی شده و دائما بر اثر زمـین لرزه‌ها و حرکتهای قاره‌ای درون حال تغییر و تحول است. تناسب گازهای مختلف درون جو زمـین نیز بر اثر دخالتهای انسان بـه آرامـی درون حال تغییر است.
250 مـیلیون سال پیش ، سه تکه بزرگ خشکی بهم نزدیک شدند و یک خشکی بزرگ بنام پانجیـا را بوجود آوردند. بعد از مدتی دریـای تتیس این خشکی عظیم را بـه دو قسمت لوراسیـا و گندوانلند تقسیم کرد. 120 مـیلیون سال پیش اوراسیـا از هم شکافت و آمریکای شمالی از اروپا جدا شد. گنوانلند نیز شکافته شد و در نتیجه هندوستان بـه سمت جنوب آسیـا حرکت کرد. قاره‌ها همچنان بـه حرکت خود ادامـه داده و به این شکل کنونی کـه مـی‌بینیم درون آمدند. ظرف چند مـیلیون سال آینده قاره آمریکا بـه حرکت خود درون سمت غرب ادامـه داده و قاره آفریقا بـه اروپا و آسیـا ملحق خواهد شد.
حیـات درون زمـین
اولین موجودات زنده حدود 3.8 مـیلیـارد سال پیش و اولین دایناسورها حدود 150 مـیلیون سال پیش درون زمـین ظاهر شدند. حدود 65 مـیلیون سال پیش نسل داینوسورها از بین رفت(انقراض دایناسورها). یکی از عوامل انقراض داینوسورها برخورد یک شـهاب سنگ بـه زمـین و پر شدن جو زمـین از غبار بود. درون چنین شرایطی نور و گرما بـه زمـین نرسیده و یک دوره کوتاه یخبندان باعث مرگ داینوسورها بر اثر سرما و گرسنگی شده است. اگر همـه تاریخچه زمـین را درون 24 ساعت خلاصه کنیم، نخستین انسانـها درون 2 ثانیـه مانده بـه نیمـه شب ظهور خواهند کرد.
دانشمندان ناسا بر این باور هستند که طوفان خورشیدی که در حدود 4 میلیارد سال قبل رخ داده، منجر به آن شده است که زمین تا این حد گرم شده و حیات در آن به وجود آید. این به معنی آن است که ما همه حیات فعلی خود را مدیون خورشید به تنهایی هستیم.
تلسکوپ قدرتمند ناسا به نام کپلر اکنون مشغول کاوش کهکشان های مختلف است و در ماموریت خود ستارگانی بسیار مشابه خورشید ما پیدا می کند که با شدت هرچه تمام تر superflare ها که انفجارهای بزرگ انرژی ناشی از ستارگان است را تقریبا ده بار در روز در عمق فضا رها می کنند. این در حالی است که خورشید ما اکنون در مرحله ای از زندگی خود است که دیگر توان ستارگان جوان را ندارد و تنها هر 100 سال یکبار superflare از خود منتشر می کند.
کدام فرضیه در مورد پیدایش زمین به واقعیت نزدیکتر است؟
در فرضیه دوم، ذرات گرد و خاکی که تحت تابش خورشید به اجسام آسمانی و خرده‌سیاره‌ها تبدیل به منبع ترکیبات ضروری شده اند. در نظریه سوم، زمین به آرامی و از شهاب سنگ های غنی از آب، اکسیژن و نیتروژن ایجاد می شود.
دانشمندان برای تعیین اینکه کدامیک از این ایده ها نزدیک به حقیقت است، ایزوتوپهای نئون را که در طی تشکیل سیاره در گوشته زمین به دام افتاده‌اند را تحلیل نمودند. پروفسور سوجیت موکهاپادهای در این باره می‌گوید: نئون یک گاز بی اثر است که بر خلاف بخار آب، دی اکسید کربن یا نیتروژن، تحت تاثیر فرآیندهای شیمیایی و بیولوژیکی نیست. به همین دلیل نئون همیشه اطلاعاتی مربوط به منشاء خود را نگه می دارد.
سه ایزوتوپ 20، 21 و 22 از نئون وجود دارد. همه آنها پایدار و غیر رادیواکتیو هستند، اما نئون 21 در طی تجزیه رادیواکتیو اورانیوم تشکیل شده است. بنابراین، تعداد نئون 20 و نئون 22 از لحظه تولد سیاره ثابت باقی مانده است، که از این مسئله محققان نتیجه گیری کرده‌اند که برای هر یک از سه نظریه شکل گیری زمین باید نسبت ایزوتوپ 20 و 22 مشخص و بدون تغییر باشد.
برای تعیین این ضریب، محققان نمونه هایی از گدازه بالشی را مطالعه نمودند. این سنگ‌ها دارای ساختاری شبیه به شکل بالش بوده و بر اثر خروج گدازه در زیر آب تشکیل می‌شود. محققان سنگ ها را در یک محفظه مهر و موم شده اند و ترکیب گازها را با یک طیف سنج حساس جرم تجزیه و تحلیل کردند. بر اساس نسبت‌های بدست آمده احتمال فرضیه اول تشکیل زمین یعنی رشد نسبتا سریع آن، بیشتر از فرضیه‌های دوم و سوم است.به گزارش اسپوتنیک به نقل از Phys.org ، محققان دانشگاه کالیفرنیا، دیویس (ایالات متحده آمریکا) به درک فرایندهایی که منجر به تشکیل زمین شده است، نزدیک شدند.
سه فرضیه اصلی در مورد منشاء سیاره ما وجود دارد. بر اساس یکی از این فرضیه‌ها زمین نسبتا سریع (از دو تا پنج میلیون سال) رشد کرد و آب و گازهایی ضروری برای زندگی را از ابرهای اطراف خورشید جذب کرده است.
