شاید این اولین بار است که سیستمی برای معرفی خودش و راهکارش فیلم می سازد .سریال اقازاده تصویری دلخواه است از سیستمی که خود برای ساخت و حضورش در هنر همان راهکاری را اتخاذ می کند که شخصیت های منفی اش دارند .تهیه کننده فیلم حامد عنقاست .عنقا دبیر کار گروه مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام بوده و اکنون مشاور هنری رییس هیئت موسسین دانشگاه ازاد را دارد . سریال از شبکه ی خانگی پخش می شود و یک سریال تجاری است استفاده از محیط ها و فضا های لاکچری و همینطور تیپ ها و لباس هایی که مورد انتقاد و ممنوع جامعه ی ماست برای جلب مخاطب عام یکی از راهکارهای جذب مخاطب در این سریال است .
استفاده از ماشین های لاکچری و ادمهایی که در این فضا ها رشد می کنند و انتقاد از زیرساخت های این فضا ها و تقسیم جامعه به دو قسمت مثبت و منفی .داستانی تکراری که در جذب مخاطب عام شاید موفق بوده باشد ولی هیچ گاه نمی تواند نسل جدید مخاطبان که در لپ تاپهایشان سریال تاج و تخت را به دور از چشم پدر و مادرشان تماشا می کنند موفق باشد .سریال حتی در حرفی که می خواهد بزند نیز ناقص عمل می کند چون در سیستمی ساخته شده که حتی خودش هم نمی تواند خودش را به تصویر بکشد .مانند مجسمه سازی که نتواند در مجسمه ی خود اندام جنسی اش را بسازد .
گرچه سعی دارد تابوهایی را بشکند و به نگاهی تازه برای جذب مخاطب برسد و لی زنجیرها انقدر زیاد هستند که خودش در لابلای انها خفه شده است و در جایی حتی کمر به قتل خود می بندد .انجا که مانلی در زیر چادر عفاف در پی کشیدن نقشه برای حامد است شاید دوباره می رسیم به ان نقطه از بحث اخلاقی که چادر یا مذهب بازیچه ی دست است یا یک نماد مذهبی یا پوششی برای پنهان کردن درونیات ؟
گرچه بحث اخلاقیات مفصل است و اینجا جای سخن از ان نیست ولی دوباره با چهار راهی از مسائل اخلاقی روبرو می شویم که یک برداشت و تفسیر مذهبی راه را برای همه ی انها هموار می کند .
و در پایان دوباره همان داستان تکراری خیر وشر و قدرت برتر نیروهای شر در حکومت و کنار رفتن و انفعال نیروهای خیر که برای اخرت خود گرچه استفاده ای از جایگاه خود نمی کنند ولی کاری هم به شر ندارند .انفعال انها همان انفعال نیکی است که شر برای بقا به ان نیاز دارد .
