تغییر و تحولاتی که جهان را به سمت دنیای دیجیتال کشانده است باعث شده که نه تنها شرکت‌های فناوری بلکه تمامی کسب و کار‌ها از جمله شرکت‌های بیمه و فروشگاه‌های اینترنتی نیز نیاز به برنامه‌نویس داشته باشند. اما شرکت‌های نوپا هیچ ذهنیتی در خصوص نحوه جذب برنامه‌نویس و برخورد با آن‌ها ندارند.
سبک زندگی برنامه‌نویسان را باید بدانید تا بتوانید با آن‌ها ارتباط برقرار کنید و بتوانید با آن‌ها همکاری طولانی مدتی داشته باشید. از این رو برخی از ویژگی‌های برنامه نویسان را در ادامه آوردیم.
با توجه به مشکلات و ارور‌هایی که در حین برنامه‌نویسی پیش می‌آید، یک برنامه‌نویس باید بتواند تمرکز و خونسردی خود را حفظ کند. بنابراین برای اینکه استرس به او وارد نشود باید محیط آرامی را برای کار کردن داشته باشند تا بتواند به آرامی به همه کار‌ها رسیدگی کند. یک برنامه‌نویس ممکن است چند تسک داشته باشد که هر کدام ارور‌ها و خطا‌های خاص خود را داشته باشند بنابراین باید بتواند بین تسک‌ها در آرامش جا به جا شود. برنامه‌نویس، عضو صبور و حل‌کننده مشکلات یک تیم است.
سرعت به روز‌رسانی علوم و تکنولوژی بسیار بالا است آن هم علمی مثل برنامه‌نویسی. بنابراین یک برنامه‌نویس حرفه‌ای باید به روز باشد. پیشرفت کردن با جدیدترین تغییرات و همگام بودن با آن، توانایی توضیح در خصوص پیشرفت کار و مشکلات ایجاد شده به زبان ساده و قابل فهم، داشتن ذهنی خلاق و برطرف کردن خطا‌ها و باگ‌های به وجود آمده با بهره‌گیری از جدیدترین روش‌ها از ویژگی‌های یک برنامه‌نویس حرفه‌ای است.
شرکت در یک بوت کمپ مثل بوت کمپ برنامه نویسی مپصا اچ آر یا دیدن ویدئوهای آموزشی رایگان موجود در وب، عضو شدن در فروم ها و انجمن های مخصوص برنامه نویسان و ... می تواند به به روز شدن ما کمک بزرگی بکند.
در طول نوشتن یک برنامه، یک برنامه‌نویس با مسائل زیادی برخورد می‌کند و تا پایان یک پروژه باید بتواند خطا‌ها را به بهترین شکل مدیریت کرده و آن‌ها را حل کند. بنابراین یک برنامه‌نویس باید روحیه حل مسأله را داشته باشد. سبک زندگی برنامه‌نویس حرفه‌ای بدین گونه است که مستقلا و بدون نیاز به کمک دیگران، ساعت‌ها یکجا می‌نشینند و با علاقه بسیار به پیدا کردن خطا‌ها و رفع آن‌ها می‌پردازند.
برخی می‌گویند برنامه‌نویس‌ها به این دلیل که ساعت‌ها پشت میز و صندلی خود در حال برنامه‌نویسی و رفع خطا‌های ایجاد شده هستند با دیگران معاشرتی نداشته و منزوی هستند. درست است که آن‌ها به طور مداوم سعی می‌کنند در گوشه‌ای باشند که تمرکزشان به هم نخورد اما برای کار گروهی نیاز به تعامل و روابط اجتماعی بالایی دارند. بنابراین نمی‌توان گفت که برنامه‌نویس‌ها منزوی هستند چرا که حتی برخی از آن‌ها برنامه‌ریزی دقیقی دارند و زمان استراحت و زندگی شخصی خود را به گونه‌ای تنظیم می‌کنند که با افراد زیادی در تعامل باشند. درنتیجه اجتماعی بودن نه تنها در روند کاری بلکه در زندگی شخصی آن‌ها دیده می‌شود.
صحبت دیگری که در ارتباط با برنامه نویسان مطرح می‌باشد این است که آدم‌هایی که منزوی هستند علاقه بیشتری به برنامه‌نویسی دارند. نمی‌توان گفت برای همه این جمله صدق می‌کند. اما ممکن است افراد منزوی و کسانی که علاقه‌ای به ارتباط با دیگران ندارند؛ به این حرفه تمایل بیشتری داشته باشند. به این دلیل که برنامه‌نویسان ارتباط محدودتری دارند و ارتباط آن‌ها تنها با اعضای تیم است.
