نقاشی چهره با مداد رنگی یکی از پرطرفدارا ترین روش های نقاشی برای نقاشان و هنرجویانی است که به تازگی وارد دنیای هیجان انگیز نقاشی شده اند . تکنیک های مختلفی برای کشیدن مدل نقاشی مداد رنگی چهره وجود دارد که همگی بستگی به پشتکار و تمرین شما دارند .
برای مثال یکی از تکنیک هایی که برای طرح نقاشی مداد رنگی خود استفاده می کنید نحوه گرفتن مداد در دست و حرکت آن بر روی کاغذ است که اغلب توسط نقاشان به دو حالت انجام می شود :
۱.گرفتن مداد در دست به حالت نوشتن که از این روش برای کشیدن قسمت های محدود و جزئیات استفاده می شود .
۲.قرار گرفتن مداد نقاشی در کف دست که این حالت برای زمانی است که نقاش قصد دارد فضای بزرگ و طرح کلی از کار را بکشد .
همچنین برای استفاده از طرح مدل نقاشی مداد رنگی چهره نکته مهم مورد توجه ، حرکت دست است که اگر از مچ دست به مداد فشار وارد کنید و آن را حرکت بدهید، این کار کاملا اشتباه است. در اصول نقاشی با مداد رنگی یاد خواهید گرفت که حرکت دست باید از کتف به شانه ها و از شانه ها به آرنج انجام شود و استفاده از مچ دست در این نوع از نقاشی حداقل است
برای کشیدن چهره و استفاده از مدل و طرح نقاشی مداد رنگی چهره بهتر است به چند نکته مهم توجه کنید:
اولین نکته ترکیب و لایه بندی رنگ ها است که باید طوری باشد تا فضای پشت چهره کاملا از چهره تفکیک شده باشد تا بیننده بتواند متوجه پرتره بودن چهره و سبک نقاشی شما بشود . همچنین در تیره تر کردن و روشن تر کردن رنگ ها نیز می توانید از روش های مختلفی استفاده کنید .یکی از روش ها برای تیره تر کردن رنگ ها ، استفاده از نزدیک ترین رنگ تیره به همان رنگ است . برای مثال می توانید روی رنگ قرمز از رنگ بنفش استفاده کنید.برای روشن کردن رنگ ها نیز می توانید در اکثر اوقات از رنگ سفید روی رنگ اصلی خود استفاده کنید .
بهتر است در ابتدای کار از ابزارهایی مانند پاکن کمتر استفاده کنید تا به بافت کاغذ و مقوا آسیبی نرسد .همچنین سعی کنید در ابتدا یک طرح کلی از نقاشی بکشید و در مراحل آخر سراغ موها و پوست رفته و آن قسمت ها را تکمیل کنید .
با کمی دقت در نقاشی‌های پرتره متوجه می‌شوید که این نقاشی‌ها انواع مختلفی دارند و همه به یک شکل طراحی نمی‌شوند. در پرتره‌ها زاویه چهره، تعداد چهره‌ها و چیدمان متفاوت است. این تفاوت‌ها تنها یک ترکیب‌بندی متفاوت نیستند بلکه هر چیدمان، اندازه و زاویه‌ای مفهومی در خود نهفته دارد. با توجه به فرد یا گروه افرادی که باید نقاشی شوند و با توجه به اهمیت اجتماعی و جلوه‌های بصری، هنرمند برای انتخاب چیدمان، اندازه بوم، زمینه کار، رنگ‌های مورد استفاده و بهترین نوع طراحی پرتره مورد نظر تصمیم‌گیری می‌کند.
برای تشخیص تفاوت‌ها و درک مفهوم پرتره‌ها در این مطلب تمام انواع اصلی پرتره از دوران رنسانس تا دنیای مدرن را جمع آوری کرده‌ایم. در این فهرست انواع پرتره بر اساس مفهوم و نوع طراحی دسته‌بندی شده‌اند و اندازه بوم و صفحه طراحی در این دسته‌بندی لحاظ نشده است.
همان طور که از اسم این نوع مشخص است در این نوع پرتره یک نقاشی تمام قد (از سر تا انگشت پا) از سوژه مد نظر است. این نوع نقاشی معمولا زمانی استفاده می‌شود که نقاش قصد دارد علاوه بر شخص، زمینه و محیط اطراف را نیز نمایش دهد و به این وسیله مفهوم مشخصی را در نقاشی بگنجاند. بنابراین پرتره‌های تمام قد رنگ، تنوع و عناصر بیشتری نسبت به پرتره‌های قدیمی‌دارند.
پرتره‌های نیم تنه، نیم تنه بالایی سوژه را نشان می‌دهند. نیم تنه، محبوب ترین و رایج ترین نوع پرتره است و در آن سوژه می‌تواند به حالت ایستاده یا نشسته باشد. در این نوع نقاشی معمولا نقاش جزییاتی به زمینه اضافه نمی‌کند و زمینه سیاه یا تک رنگ مسطح را ترجیح می‌دهد.
همان طور که از نام آن مشخص است پرتره‌های سه چهارم تنه شامل تصویر فرد تا زانو است. این ساده ترین و کامل ترین تعریف از این نوع پرتره است. به نظر می‌رسد این نوع تلفیقی از پرتره‌های تمام قد و نیم تنه و شامل حالت ایستادن شخص و مفاهیم پیرامون باشد.
کیت-کت را می‌توان زیر مجموعه ای از نیم تنه در نظر گرفت زیرا تنها در یک مشخصه با هم تفاوت دارند و آن هم این است که در نقاشی کیت-کت باید دست شخص نمایش داده شود. تعداد نقاشی‌های کیت-کت از نیم تنه به مراتب کمتر است.
پرتره‌های سر و گردن نسخه فشرده شده ای از پرتره‌های نیم تنه هستند. همانطور که از نام این نوع پرتره پیداست، روی سر و شانه فرد متمرکز است و بیشتر شبیه مجسمه‌های همین سبک هستند.
به غیر از سایز بوم این نوع پرتره با پرتره معمولی هیچ تفاوتی ندارد. یک پرتره مینیاتور می‌تواند تمام قد، نیم تنه و یا سه چچهارم قد باشد. گرچه به دلیل سایز کوچک آنها اغلب هنرمندان تصاویر نیم تنه و سر وشانه را ترجیح می‌دهند.
پرتره‌های نیم رخ بیشتر شبیه عکس‌های پرسنلی هستند که در اداره پلیس از شما گرفته می‌شود؛ با این تفاوت که برخلاف پرتره‌های پروفایل، آنها معمولا تصویر صورت از روبرو نیستند.
پرتره‌ای که دربردارنده تمام چهره سوژه باشد، فارغ از اینکه نگاه سوژه کدام سمت را می‌نگرد، پرتره تمام رخ محسوب می‌شود. این حالت در عکاسی نیز استفاده می‌شود.
نقاشی‌های چهره محصولی از سال‌های طلایی هلند هستند. پیش از این دوران طلایی (قرن هفدهم) در هلند، مردم از اینکه خودشان را در پرتره ببینند وحشت داشتند. فشار اجتماعی باعث می‌شد آنها در برابر پرتره بسیار محکم و بدون احساس بایستند.
پرتره سه رخ نه نیم رخ است و نه تمام رخ بلکه مابین این دو است. سر شخص در جایی مابین دو حالت نیم رخ و تمام رخ قرار می‌گیرد.
منبع : 1001بوم و آرتا (نقاشی چهره)
