این روز ها یکی از پرطرفدار ترین برنامه های تلویزیونی به قطع یقین برنامه استعداد یابی عصر جدید به تهیه کنندگی و اجرای احسان علی خانی است، برنامه ای که باعث شده، خیلی از بینندگان تلویزیون فراموش کنند که در شبکه دیگه، خندوانه ای هست.
اگر چند قسمت از این برنامه رو دیده باشید، متوجه یک سوال پر تکرار (و از نظر بعضی ها لوس) از آقای امین حیایی می شوید که از بعضی از شرکت کنندگان پرسیده می شود: شما چند سالتونه؟
حالا من چند سوال دارم و در ادامه یک نظر که بیان می کنم
اگر دقت کرده باشید هیچ موقع این سوال از افرادی که بازنده (حذف) می شوند پرسیده نمی شود و معمولا از افرادی پرسیده می شود که با توجه به سن شان اجرای فوق العاده تری دارند. شاید این سوال برای شما هم در شرایط مشابه اتفاق می افتد (برای خود من اینطور هست)، یعنی در مواجهه با شخصی که در یک سن پایین تر از شما در یک رشته (به خصوص در تخصص شما) بسیار درخشان تر و موفق تر به نظر می رسد (دقت کنید گفتم به نظر می رسد، شاید اینطور نباشد).
از نظر شخص بنده (شاید از لحاظ علم روانشناسی اینطور نباشد) این سوال وقتی به ذهن می رسد که انسان خود را در یک موضع ضعف نسبت به طرف مقابل می بیند، یعنی ضمن اینکه در ذهن خود توانایی طرف مقابل را تحسین (شاید هم حسادت) می کند، از خود می پرسد چرا من چنین توانایی ندارم؟ یا بهتر بگویم (اگر کم سن تر باشد) من در این سن چه توانایی هایی داشتم؟ (اگر سن بالاتر باشد) من وقتی به آن سن برسم به چنین توانایی ای می رسم؟
و خلاصه بگویم از نظر من این سوال از پس یک حس ضعف ( خود کم بینی) ناشی می شود.
(لطفا شما هم نظراتتون بنویسید)
در یکی از قسمت های این برنامه پسری به روی صحنه آمده که دیپلم تجربی بود و در دانشگاه در رشته عمران درس خواندن بود و در حال حاضر آشپزی می کرد و برای اجرای خوانندگی آمده بود که خیلی راحت با چهار رای منفی حذف شد. این اجرا را ببینید
نمی خوام بگویم فرد با استعداد یا باهنری هستم، ولی با تمام وجود این جمله رو درک کردم که از شاخه ای به شاخه ای پریدند چقدر می تونه برای پیشرفت مضر باشد، آن هم در عمری که به احتمال زیاد زیر صد سال هست و به طور یقین فقط یک بار وجود خواهد داشت.
این رو وقتی به پشت سرم رو نگاه می کنم و کد ها و ایده هایی که 40، 50، 60 درصد نوشته شده اند و رها شدند، کاملا درک می کنم. خیلی قبل تر از پروژه هایی مثل ترب یا ای مالز من پروژه مقایسه قیمت ها رو نوشته بود، یا حتی وقتی هنوز کسی از بلاکچین خبر نداشت، من برای خودم درگاه پرداخت بیت کوین نوشته بودم، و ده ها کد منتشر شده و نشده که الان دیگه تقریبا قابل استفاده نیستند.
و دلیل همه این عدم پیشرفت ها رو پریدن از شاخه ای به شاخه دیگه می دونم، اگر شخصی بود و مشاوره و می داد و حمایت می کرد، احتمالا من با یکی از آن پروژه ها وضع خیلی بهتری داشتم.
در زندگی پر است از این اگر ها ...
