گفتیم که کارگو در واقع محموله‌های تجاری هستند که به کشورهای مختلف منتقل می‌شوند. در حوزه نقل و انتقال کالا، واژه‌ی دیگری هم زیاد به گوش می‌خورد. فریت بار یکی دیگر از عباراتی است که در مورد حمل و نقل می‌شنویم. فریت‌بار در واقع کالایی است که به‌صورت غیر تجاری و مسافری منتقل می‌شود. برای مثال اگر شما قصد مهاجرت داشته باشید، به‌جز باری که به‌صورت مجاز می‌توانید همراه خود در هواپیما داشته باشید، ممکن است وسایل دیگری را هم بخواهید با خود به کشور مقصد ببرید. این وسایل فریت بار نامیده می‌شوند. برای انتقال فریت بار معمولا از هواپیما استفاده می‌شود اما گاهی امکان انتقال این کالاها با هواپیما وجود ندارد و باید از وسیله‌ی نقلیه دیگری مانند قطار یا کشتی استفاده کرد.
تفاوت کارگو و فریت بار در تجاری بودن کالاست نه روش حمل و نقل آن. تا چند سال پیش، این دو عبارت را با توجه به وسیله نقلیه‌ای که آن را منتقل می‌کرد تعریف می‌کردند. یعنی اگر کالا با هواپیما جابه‌جا می‌شد به آن کارگو می‌گفتند و اگر با قطار یا کامیون به‌صورت زمینی منتقل می‌شد، فریت‌بار نامیده می‌شد. اما در تعریف جدید دنیای تجارت، کارگو کالای تجاری است که به‌منظور صادرات و واردات حمل و نقل می‌شود و فریت بار کالایی غیر تجاری است که معمولا به‌صورت مسافری و به مقاصد شخصی جابه‌جا می‌شود.
همان‌طور که کارگوها انواع مجاز و غیر مجاز دارند، فریت‌بار هم تابع قوانین خاصی است. اگر کالایی در قوانین حمل و نقل فریت‌بار غیر مجاز اعلام شود، امکان جابه‌جایی آن وجود ندارد. اما بعضی کالاها مانند نقاشی‌های گرانقیمت، اشیای تاریخی یا سکه‌ها و جواهرات به شرطی که مجوز‌های لازم را از مراجع ذیربط داشته باشند، می‌توانند به‌عنوان فریت‌بار جابه‌جا شوند.
