می‌زنم بر قد خمیده تو، بوسه
بر زخم دست صدچاک از نوازشِ خاکم، بوسه
بر روی پیرشده، هزار بار در سال، بوسه
بر پرنده خیس نگاهت،بوسه
به هنگامه آشوب دلت
که می‌شنوی نامم، بوسه
به آهِ دمادم، که جاریست میان نفسهایت، بوسه
و
در این بهارِ بی‌من
به تو
از دور
سلام
سلامم با بغلی از بوسه
می‌رسد با پیک بهار
به درِ خانه و
زنگ می‌زند با صدای گنجشکها
و می‌پیچد در ناودان با صدای تند باران
و قد می‌کشد تا نارون‌های نو رسته
و تو خواهی دید
بذری که نشاندی در خاک
آوازش روزهاست
که
رسیده تا افلاک.
تقدیم به مادرانِ داغ‌دار
