ویروس برونشیت طیور به سرعت از طریق گله منتشر شده و باعث بیماری‌های تنفسی می‌شود. مرگ و میر معمولا در عفونت‌های بدون عارضه کم است. البته برخی از واریانت‌های این بیماری باعث تروپیسم بافت کلیه شده که موجب مرگ و میر ناشی از نارسایی کلیوی می‌شود. عوارضی همچون عفونت همزمان با سایر پاتوژن‌ها ممکن است مرگ و میر را نیز افزایش دهد.
علائم و شدت عفونت در گله مرغ تحت تاثیر سن و وضعیت ایمنی جوجه، شرایط محیطی، درگیری گله با بیماری دیگر است. جوجه‌های مبتلا به برونشیت عفونی به مدت ۱۰ تا ۱۴ روز سرفه، عطسه و راش نای (ترشحات بینی و عطسه) دارند. همچنین ممکن است ورم ملتحمه و تنگی نفس، گاهی اوقات تورم صورت، به ویژه با عفونت باکتریایی در ناحیه سینوس‌ها دیده می‌شود.
علائم بالینی برونشیت مرغ
این بیماری ممکن است بدون علامت باشد، یا در شدت بیشتر بر تنفس و تولیدمثل پرنده اثر بگذارد. در حالت شدیدتر بیماری امکان بروز ناراحتی عمومی با کزکردگی و کندی رشد، همرا با بیماری های تنفسی و کلیوی همراه باشد.
بطور کلی از علائم بالینی برونشیت در مرغ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
• کاهش مصرف آب و خوراک
• ترشحات آبکی از چشم و سوراخ بینی جوجهها
• تنفس سخت در جوجه‌های جوان (صداهای تنفس جوجه مرغ‌ها در هنگام استراحت محسوس‌تر است.)
• ورم ملتحمه یا چشم صورتی (چشمها ملتهب و قرمز می‌شوند)
• افزایش سرفه و در گله به دلیل افزایش مخاط در نای که موجب رال تنفسی می‌شود.
• باعث بیماری نفریت (nephritis) در برخی واریانت‌های بیماری
• در نهایت زجر تنفسی (دیسترس تنفسی) و جیغ و صوت در صورت تشدید بیماری در طیور
آیا برونشیت طیور به انسان منتقل می‌شود؟
خیر، برونشیت طیور برای انسان مضر نیست و به انسان منتقل نمی‌شود.
منبع و متن کامل مقاله: بیماری برونشیت مرغ
