?
بطور کل در دنیا تنها کشورهای آمریکا، انگلیس، هلند، برزیل، هند، آلمان، فرانسه و ایران تولیدکننده مرغ اجداد هستند. در سال ۱۳۶۵ برای اولین بار در ایران تصمیم بر تولید مرغ لاین گرفته شد. به همین سبب یک گله نژاد آربور آکرز از آمریکا به کشور وارد و در مرغداری کدخدا در منطقه بویین زهرای قزوین مستقر شد. این جریان مصادف با انقلاب ایران شد، و به دلیل عدم آگاهی از مرغ و مرغداری معدوم و کلیه مرغ‌ها با ارزش هزاران دلار به عنوان خوراکی مصرف شد.
چندین سال بعد، خطوط لاین در مجتمع مرغ لاین ۱۱۳۷ هکتاری از اراضی بکر جنگلی شمال کشور (مازندارن، جنوب بابل) ساخته شد. اینکار به این دلیل انجام گرفت که مرغ مادر، باید در مکانی دور از هرگونه آلودگی برای جلوگیری از خطرات عفونی نگهداری شود.
ساخت این مجتمع ۷ سال طول کشید، نهایتا در سال ۱۳۷۲ یک گله یازده هزار قطعه‌ی نژاد هایبرو هلندی مرغ لاین، وارد ایران شد. این نژاد به نام آرین نام گذاری شد و تا امروز نیز مرغ‌های اجداد و مادر گوشتی آرین کماکان در این مرکز نگهداری می‌شوند.
در اواخر دهه ۷۰ شمسی، ۸۵ درصد از جوجه اجداد موردنیاز کشور از طریق مجتمع مرغ لاین آرین تأمین می‌شد. اما در دهه ۸۰ شمسی سهم مرغ آرین از ۸۵ درصد به کمتر از ۲درصد رسید.
دلیل این اتفاق بروز نکردن دانش مرغ لاین و عدم اصلاح نژاد آن بود. این ماجرا در حالی است که محققان در سایر کشورها، روز به روز نژادهای خود را اصلاح و به روز می‌کردند. همین امر مرغ آرین را از سایر نژادها عقب انداخت. در حال حاضر اختلاف عملکرد نژاد آرین با دیگر رقبای خارجی خود (همچون کاب، راس و پلاس) اختلاف چشمگیری است. در چنین شرایطی استفاده از این نژاد، از دست دادن سرمایه است.
در دهه ۸۰ دو وزارتخانه جهاد سازندگی و کشاورزی با هم ادغام شدند، که باعث مشکلاتی در تولید جوجه آرین شد. این جریان موجب شد، ظرف کمتر از سه سال، سهم جوجه اجداد این نژاد از ۸۵ درصد به تقریبا به صفر برسد. بعد از تقویت تحریم‌ها و مشکلات ناشی از آن مسئولین به دنبال توقیت این لاین داخلی بودند. در ۲۶ آذر ۹۹ اولین محموله تجاری آمیخته با آرین تولید شد.
نژاد مرغ آرین برای ایران است. با توجه به اینکه ایران جزء کشورهای دارنده مرغ لاین است، اما تولیدکنندگان مرغ تمایلی برای استفاده از این نژاد ندارند. مرغداران معتقدند که نژاد آرین نیازهای آنها را برآورده نمی‌کند، چرا که ضریب تبدیل و کیفیت لاشه نامناسب و پایین‌تر از رقبای خارجی خود دارد. از دیگر مشکلات نژاد جوجه آرین وزن‌گیری پایین آن است، که مطابق به سلیقه مصرفکننده داخلی به مرغ‌های با جثه درشت، نیست. بطور کل هزینه‌های تولید جوجه آرین بالا و در عوض بازدهی پایین دارد، که صرفه و توجیه اقتصادی برای مرغدارن ندارد.
منبع: مرغ گوشتی آرین - نژاد آرین
