معمولا کودکان با مشاهده انیمیشن‌های
مختلف و قصه‌های تخیلی، علاوه بر اینکه حس‌های پنجگانه‌شان با این قصه‌ها درگیر می‌شود،
قوه تخیلشان هم به کار می‌افتد
و شروع به خیال‌پردازی کرده و از سد محدودیت‌های دنیای واقعی عبور می‌کنند
و در دنیای خیال از طریق همانند‌سازی
با قهرمان داستان، برای خود شخصیتی
نزدیک با قهرمان داستان با ویژگی
شخصیتی اغراق‌آمیزش می‌آفرینند.
در واقع، الگو‌پذیری و همانند‌سازی و به‌تبع آن همذات‌پنداری یکی از ویژگی‌های طبیعی فرد است و به رشد ذهنی او کمک می‌کند، اما نکته قابل‌تامل این است که در هر موضوعی تعادل حرف اول را می‌زند.
وقتی کودکان تنها می‌مانند بیشتر به سمت دنیای خیال سوق داده می‌شوند و افراط در هر مقوله‌ای سلامت روان را تهدید می‌کند.
