پول توجیبی
بسیاری از پدر و مادرها تصور میکنند که بچه های زیر سنین ۷-۶ ساله معنی پول را نمیفهمند و به همین دلیل معنا و مفهوم پول و خرج کردن را به کودک خود نمی آموزند. بعضی مواقع پدران پول خرد جیب خود را بدون دلیل به فرزندان خود میدهند و به همین دلیل کودکان تصور میکنند که پول خرد ارزشی نداشته و غیر قابل استفاده است در حالیکه بهتر است از سنین پائین کودکان را با معنای پول آشنا کرده و طریق درست خرج کردن را به آنان بیاموزیم. اگر کودکان را به مقرری روزانه و یا هفتگی عادت ندهیم و یا اینکه به آنها مقرری نداده و همیشه آنها را وادار به التماس کنیم به تنگ دستی عادت میکنند و حالت التماسانه (گدایانه) خود را ادامه میدهند. در سنین بلوغ اینگونه بچه ها از راههای مختلف مانند در غگویی و یا برداشتن بی اجازه پول امور میگذرانند بهتر این است که از آغاز پول را در قبال اعمال شایسته به کودکان بدهیم اینگونه اعمال مانند کمک کردن در امور خانه به آنها احساس مسئولیت آموخته و کودکان را برای دنیای فردا آماده میسازد اینگونه کودکان معنی کارکردن و لذت کارمزد را درک کرده و به زودی یاد میگیرند که با اعمال و رفتار شایسته و شرکت کردن در امور خانه قادر به دریافت دستمزد بوده و میتوانند اسباب بازی مورد علاقه خود را از دستمزد خود تهیه کنند. کودکان زیر شش سال باید از پول خود برای خریدن اسباب بازی هدیه با تأیید پدر و مادر و پس انداز استفاده کنند از شش سالگی تا نوجوانی کودکان باید تشویق به خرید وسایل مدرسه و تفریحاتی شده و نوجوانان باید آن را در راههای صحیح و کمک به خرج خود به غیر از مخارج مربوط به غذا اجاره خانه و مخارج پزشکی مصرف کنند.
هرگز برای تمیز کردن وسائل اسباب بازی و یا اتاق شخصی به کودکان خود باج ندهید! اگر مایلید میتوانید برای کارهائی از قبیل کمک به چیدن میز غذا خالی کردن سطل آشغال و یا گردگیری به آنها پول بدهید. در سنین بزرگتر برای جارو کردن کمک به ظرفشوئی و یا کارهای مربوط به لباسشوئی به آنها پول پرداخت کنید.
کودکانی که یاد میگیرند که برای دریافت پول کار کنند انسانهای منظمی بار آمده و بهتر قادر به تنظیم پول و وقت خود میباشند.
