اول از همه بگم که به نظرم دو ملیون تومن خیلی کمه. برای هر چیزی خریدن کمه برای هر جایی رفتن کمه. شاید بگید نه خب اکثر چیزها قیمتی زیر دو ملیون دارند. چطوری میشه که این رقم برای شما کمه در حالی که حقوق کارگران ایرانی( اگه سر موقع پرداخت بشه) زیر دو ملیون تومانه.
من فکر میکنم برای خرج کردن دو ملیون تومان حدقل باید چهار یا پنج برابر این رقم رو پس انداز داشته باشم. مثلا ممکنه یه کفش خیلی خوب حدود 500 تومان باشه اما برای اینکه من یک چهارم از درآمدم رو خرج کنم نیاز دارم این اطمینان رو داشته باشم که به زودی باز هم چنین درآمدی خواهم داشت که با توجه به سازمان‌های ریز و درشتی که توشون کار میکنم یا می‌کردم هیچ وقت این اطمینان وجود نداشته.
این اواخر در شرکت به نسبت محترمی کار می‌کردم که برای فرار از مالیات و گذاشتنِ دستِ کارمندان زیر گل (به گفته خودشون) فقط نصف حقوق رو به کارت بانکی می‌ریختند و مابقی رو به صورت اسکناس دونه دونه میدادن دستمون! هنوز وقتی به این موضوع فکر میکنم حالم بد میشه و خوشحال هستم که دیگه اونجا کار نمی‌کنم.
از قصه دور نشم...
این اتفاق باعث شد که خودمو به چالش بکشم و فقط رقمی که به صورت نقدی پرداخت میشد رو میزان درآمدم بدونم. یعنی که به نصف درآمدم دست نزنم و در این اوضاع افتضاحِ اقتصادی یه کارِ کارستونی به اسم پس‌انداز انجام بدم.
خب اولش خیلی سخت‌تر بود گرچه هنوزم سخته. دونه دونه اسکناسهای بی‌ارزش کشورم از دستم فرار می‌کرد بدون اینکه بدونم چطوری خرج میشه.
اینجا خرج های ماهیانه رو نوشتم که شامل هزینه‌های غیرقابل پیشبینی مثل بیماری، سفر، قرض به دوستان ِبدقول،خرید لباس، اومدن مهمون، خراب شدن ماشین، کادو دادن، حساب کردن کرایه بغل‌دستی :D نمی‌شه!
هزینه حمل نقل:
40ت شارژ کارت مترو
130ت اسنپ و تپسی
50ت بنزین
هزینه ماهیانه مسکن:
800ت کرایه خانه
40ت شارژ ساختمان
160ت آب و برق و تلفن و گاز و اینترنت
25 اکانت فیلیمو
هزینه خورد و خوراک
250ت کالاهای تندمصرف( میوه،سبزی، پروتئین،..)
65ت سفارش از اسنپ فود
120ت هزینه‌ی رستوران، کافی‌شاپ، بستنی دستگاهی
هزینه شخصی/فرهنگی
35 ت قبض موبایل
80ت سینما/ تآتر/خرید بازی/ استخر
180ت ضدآفتاب و قرص ویتامینه
خب...
دیدیم که با دو تومن فقط میشه تقریبا یه نفر زندگی روتینی رو در تهران بچرخونه و حالاحالاها هوس نکنه یه کفش نو بخره!
از شوخی که بگذریم به نظرم حساب ِخرج و مخارج رو داشتن باعث میشه رضایت بیشتری از زندگی داشته باشیم. مثلا من فکر می‌کردم اونقدر پولدار نیستم که خوب تفریح کنم اما وقتی خرج هامو نوشتم دیدم رقم زیادی رو برای اینکه خوشحال باشم و یا تفریح کنم خرج کرده م.
در قسمت آینده به بررسی اینکه چه وقتی از پس اندازم بردارم که برم خرید حرف می‌زنم :)
