از ابتدایی‌ترین حقوق کودکان، داشتن سرپرست مناسب است. والدین یا سرپرست مناسب موظف هستند ابتدایی‌ترین نیازهای کودک از بدو تولد تا پایان دوران کودکی را برای او فراهم نمایند. درک کودکان و دنیای کودکانه آنان، ایجاد محیطی شاد و امن، برطرف کردن نیازهای فردی کودک از وظایف سرپرست مناسب است.
غذا، پوشاک، بهداشت و آموزش را می‌توان مثال‌های مناسب از نیازهای کودک که از بدو تولد برای کمال رشد فیزیکی و ذهنی او به آن نیازمند است، نام برد. هیچگونه غفلت یا بی‌توجهی نسبت به نیازهای کودکان از سمت والدین یا سرپرست کودک جایز نیست.
ماده ۱۱۶۸ قانون مدنی به طور کلی اعلام داشته که نگهداری کودکان هم حق و هم تکلیف والدین است. در شرایطی که والدین کودک فاقد شرایط نگهداری کودک باشند و یا از وظایف خویش در قبال کودک غفلت نمایند، دولت موظف است در راستای حقوق کودک و بهبود شرایط او با توجه به موقعیت تصمیم‌گیری نموده و سرپرستی کودک را به افراد واجد شرایط نگهداری بسپارد.
