همانطور که می دانید فضا از هوا و جو برخوردار نیست و به همین دلیل گرما و سرمای بیش از حد آن برای انسان غیرقابل تحمل می باشد. اما ربات های فضانورد از عهده این شرایط سخت برمی آیند و استفاده از آنها بسیار باصرفه تر است. ربات های فضانورد به سیستم های محافظ نیاز ندارند و می توان پس از اتمام عملیات ، آنها را در فضا رها کرد. از سوی دیگر همه اطلاعاتی که توسط ربات های فضانورد به دست می آید ، به سادگی توسط امواج رادیویی به زمین مخابره می شود. ربات هایی که برای کشف سیارات مانند مریخ طراحی شده اند باید بسیار هوشمند باشند ؛ زیرا به دلیل دوری مسافت ، چند دقیقه طول می کشد تا دستورالعمل های لازم از زمین به ربات برسد و سیستم هدایت از راه دور برای این ربات ها امکان پذیر نیست. آنها از لحظه پرتاب باید به صورت مستقل عمل کنند.
فضاپیمای وویجر 1 (Voyager) اولین سفینه‌ی ساخت دست بشر در سال 1997 ، به‌همراه وویجر 2 برای کشف سیاره‌های مدارهای بیرونی منظومه‌ی شمسی به فضا فرستاده شد. هدف ناسا از ارسال این دو ربات فضاپیما ، عبور یکی از آنها از کنار مشتری ، زحل و پلوتو و عبور دیگری از کنار مشتری ، اورانوس و نپتون بود. به‌دلایل کمبود بودجه ، آژانس فضایی مجبور شد تا برنامه‌های خود را کاهش دهد اما ناسا همچنان دو فضاپیمای وویجر را راه‌اندازی و پرتاب کرد. وویجر 2 از سیاره‌های مشتری ، زحل ، اورانوس و نپتون عبور کرده است ، درحالی‌که فضاپیمای وویجر 1 ، روی مشتری و زحل تحقیقات خود را کامل و اطلاعات را به زمین ارسال می کند.
برای برقراری ارتباط با زمین و حفظ این ارتباط لازم است که همواره آنتن‌های کاوشگرها به طرف زمین قرار داشته باشند. از این رو ، این ربات های فضاپیما به 16 موتور کنترل‌کننده‌ی هیدرازین MR-103 (هشت موتور اصلی و هشت موتور پشتیبان) ساخت شرکت ایروجت راکت داین(Aerojet Rocketdyne) تجهیز شده اند. این موتورها در هنگام حرکت ربات فضاپیما وویجر 1 از فضای بین سیارات مشتری و زحل ، دو نقش مهم ؛ افزایش سرعت ربات فضاپیما وویجر 1 برای رسیدن به هدف بعدی و تنظیم آنتن‌های آن در امتداد با زمین ، را ایفا می‌کردند.
ربات مریخ نورد استقامت ( Perseverance ) یک کاوشگر مریخ نورد است که آزمایشگاه پیش رانش جت برای استفاده در مأموریت مریخ 2020 ناسا آن را ساخته است. این ربات مریخ نورد در تاریخ 30 ژوئیه 2020 برای مأموریت مدارگردی مریخ از مرکز فضایی کندی در پایگاه کیپ کاناورال ، فلوریدا پرتاب شد و در 19 فوریه 2021 در دهانه جیزرو مریخ فرود آمد.
ربات مریخ نورد استقامت در مجموع به 23 دوربین و دو میکروفون و یک دستگاه تهیه اکسیژن مجهز است. این ربات مریخ نورد همچنین مجهز به یک پهباد کوچکی است به نام بالگرد مریخی نبوغ ، که امکان پرواز این ربات مریخ نورد را در جو مریخ فراهم می سازد. این بالگرد می‌تواند از طریق پیشاهنگ ها ، در پیدا کردن مکان‌های مورد نظر برای بررسی مریخ نورد استقامت مفید باشد.
این ربات مریخ نورد در تاریخ 18 فوریه 2021 نخستین عکس خود را از این سیاره ثبت و به زمین فرستاد. ربات مریخ نورد استقامت چهار هدف را دنبال می کند ؛ شناسایی محیط هایی که در گذشته امکان زندگی میکروبی وجود داشته است (در جست وجوی قابلیت های حیات و زندگی) ، یافتن نشانه‌هایی از حیات میکروبی پیشین (نشانه‌های زیستی) در آن محیط ها ، یافتن نمونه‌هایی از سنگ ها و خاک ها و جمع‌آوری آنها در سطح مریخ و ذخیره سازی نمونه ها ، و تست کردن روش های تهیه اکسیژن از جو مریخ برای آماده سازی حیات برای انسان.
ادامه مقاله را در این صفحه دنبال کنید...
https://worldofrobots.world/?p=516
برای دانستن بیشتر مطالب در رابطه با دنیای ربات ها ، می توانید از سایت من بازدید کنید...
