مدتی پیش در صفحه اینستاگرام یک ایده پرداز و مدرس زبان باکس سوالی قرار داده شد که اگر دغدغه پول نداشتید چه کاری انجام می دادید؟
پاسخ های متفاوت و گاها جذابی داده شده بود
البته که این پرسش بستر محدود تری را در بر میگرفت و به یک فرد ارجاع داده میشد و سوال برای همه افراد نبود
اما زمانی که ارزشی به نام پول از بین میرفت چطور؟
آیا در آن زمان هنوز هم کسی کار میکرد؟
با کمی فکر میتوانیم دریابیم که اوضاع جهان به طور کامل به هم میریخت
در آنصورت نه پزشکی حاضر میشد ساعت ها در اتاق عمل به جراحی بپردازد و نه معلمی ساعت های زیادی را صرف آموزش به دانش آموزان میکرد.
البته مطمئنا استثنائاتی وجود داشت که مثلا از هر قشری برخی افراد به صورت داوطلبانه کارهایی راانجام دهند
ولی این کار داوطلبانه شامل همه نمیشد
در آنصورت همه مردم باید تمامی مهارت هارا یاد می گرفتند تا بتوانند زندگی کنند.
اما هر چقدر هم که این اتفاق می افتاد زندگی به معنای واقعی مختل میشد دیگر نه برقی وجود داشت که چراغ خانه هارا روشن نگه دارد و نه گازی بود که برای گرم کردن خانه و غذا استفاده شود.
در عرض چند ماه جمعیت کره زمین به شدت کاهش میافت
به خاطر بیماری ، گرسنگی ، دعوا ، و یا حتی آدم خواری برای رفع گرسنگی.
واقعا چه کار دیگری برای انجام وجود داشت؟
چه سرگرمی ای وجود داشت؟
شاید خوشبخت ترین افراد ورزشکارانی بودند ک میتوانستند با طبیعت یا بدون ابزار خاصی ورزش کنند، اینکار را به عنوان تفریح بپذیرند.
اما حتی مرگ در این افراد نیز بسیار زیاد تر از حالت معمول دیده میشد
به عنوان مثال صخره نوردی را در نظر بگیرید که به هنگام بالا رفتن از صخره در اثر حادثه ای تعادل خود را از دست میداد در این صورت حتی چتر نجاتی وجود نداشت که بتواند از مرگ حتمی نجاتش دهد.
در واقع انگیزه ای برای ساخت این چتر وجود نداشت
و در نهایت صخره نورد در هنگام سقوط اشهد خود را کلمه به کلمه بیان میکردو شاید قبل از اتمام اولین جمله به زمین میرسید اگر خوشبین باشیم در همان قسمت خون تمامی جسدش را در برمیگرفت
بسته به ارتفاع حتی ممکن است اندام های مختلفش با فاصله ازهم افتاده باشند
و حتی پس از مرگ نیز در همان مکان سقوط و روی سنگ و خاک خوراک میکرو اورگانیسم ها و یا جوانوران گوشت خوار و تجزیه کننده میشد
دیگر هیچ گونه تفریحی وجود نداشت
دیگر نویسنده ای نبود که کتابی بنویسد یا حتی اگر نویسنده ای در گوشه ای از زمین مطالبی را بدون انتظار حق الزحمه مینوشت ناشری حاضر به چاپ آن نبود.
چون کاغذ و جوهری وجود نداشت و قبل تر از آن کسی نبود که بخواهد درختان را قطع کرده و تبدیل به کاغذشان کند
خلقیات و ویژگی های جنگل و حیات وحش وارد زندگی انسان ها میشد و به مرور و کم شدن گونه انسان طبیعت سراسر کره زمین را در بر میگرفت
شاید این تنها موضوع و نکته مثبت ماجرا بود
طبیعت به آسایش و آرامشی بی بدیل می رسید که سالهای سال انسان خردمند از او سلب کرده بود.
جمعیت انسان ها در مدت نه چندان زیادی کاهش شدیدی پیدا میکرد و احتمالا انسانهایی با توانایی ها و ویژگی هایی خاص در برخی نقاط دنیا باقی می ماندند و احتمالا پس از گذشت مدتی به سبک زندگی قرن ها پیش باز میگشتیم و دوباره از ابتدا مسیر حیات انسان خردمند و توسعه را می پیمودیم و در آخر باز هم نسل های بعد به ضرورت وجود چیزی به عنوان پول برای رفع نیاز های خود می رسیدیم و شیئی را تولید میکردیم با کارایی پول و احتمالا با نامی جدید...
