تیمی از دانشمندان به تازگی مقاله ای منتشر کرده اند که در آن خبر کشف یک ماده شیمیایی خاص در ابرهای زهره را اعلام میکند. تا آنجا که دانشمندان می توانند بگویند ، این ماده شیمیایی به نام فسفین فقط با فرایندهای زنده در سیاره ای مانند زهره قابل تولید است. این کشف توسط چند تیم تحقیقاتی ، آرایه تلسکوپی آتاکاما(ALMA) واقع در شیلی و تلسکوپ جیمز کلرک مکسول (JCMT) واقع در هاوایی، صورت گرفته است.
اما چرا قرص برنج در زمین کشنده ولی در سیاره زهره، علامت حیات شد.
سارا سیگر ، ستاره شناس در انستیتوی فناوری ماساچوست در جریان یک کنفرانس خبری که در 14 سپتامبر برگزار شد ، گفت: "فسفین(Phosphine) با فرمول شیمیایی PH3 و شکل ظاهری آن گاز بی‌رنگ است. بیشتر ما با فسفین به عنوان سم موش صحرایی آشنا هستیم. در واقع ارگانیسم های بزرگ توسط آن از بین میروند ، اما میکروب ها ، نه."
دلیل خاص بودن فسفین این است که بدون حیات ساخت فسفین در سیارات سنگی بسیار دشوار است. زمین تنها سیارهای بوده که در آن فسفین پیدا شده و در آن حیات وجود دارد. فسفین یک نشانگر زیستی احتمالی است. در اینجا روی زمین ، انها توسط ارگانیسم های مواد آلی در حال پوسیدگی تولید می شوند و فسفین جزء اصلی جو است. تا آنجا که دانشمندان می دانند ، فسفین یا توسط زندگی تولید می شود ، یا توسط فرآیندهای شیمیایی که در این صورت به مقدار زیادی انرژی نیاز دارد .و البته ممکن است فسفین توسط میکروب ها تولید شوند.
فسفر در جو مشتری یافت میشود. در غول گازی مانند مشتری ، انرژی کافی برای تشکیل فسفین به صورت غیر زنده وجود دارد. در اعماق جو ، درجه حرارت و فشار شدید می تواند فسفین ایجاد کند و جریان ها می توانند آن را به مقدار زیادی در جو لایروبی کنند. اما در دنیای سنگی و بی روح ناهید ، انتظار نمیرفت فسفین یافت شود. چراکه باید اکسید شود و در آنجا انرژی کافی برای تولید آن وجود ندارد.
این شکل مربوط به مقاله سال 2020 است که یک چرخه حیات پیشنهادی برای حیات میکروب های بی هوازی در جو ونوس را نشان می دهد. (1) اسپورهای – تخم میکروب-خشک (حباب های سیاه) در لایه های پایین جو قرار دارند. (2) جریان هوا اسپورها را به لایه قابل سکونت منتقل می کند. (3) اسپورها به عنوان CCN عمل می کنند و پس از احاطه توسط مایع (مواد شیمیایی لازم برای حل شدن) شروع به رشد میکنند و از نظر متابولیکی فعال می شوند. (4) میکروب های فعال متابولیکی (حباب های حاشور خورده) رشد کرده و به قطرات مایع (دایره اطراف حبابها) تقسیم می شوند. قطرات مایع با انعقاد رشد می کنند. (5) قطرات به اندازه ای بزرگ می شوند که بتوانند به طور گرانشی از جو خارج شوند. دمای بالاتر و تبخیر قطرات باعث تقسیم سلول و شکل گیری آن می شود. اسپورها به قدری کوچک هستند که در برابر رسوب بیشتر مقاومت می کنند ، و در لایه پایین جو بصورت معلق انبار میشوند.
تحقیقات جدید بر این ایده استوار است که اگرچه سطح زهره دمای ناپایدار و فشارهای خرد کننده را تحمل می کند ، اما شرایط سخت در ابرها بسیار کمتر است. و دانشمندان دریافته اند كه جو خود زمین پر از حیات كوچك است. زندگی در ونوس در اصل می تواند چرخه ای باشد که حیات را همواره در ابرها حفظ میکند.
اما سوالی که اکنون پرسیده میشود این است که آیا و چگونه میکروب ها فسفین تولید میکنند ؟!
منابع
https://www.universetoday.com/147797/did-scientists-just-find-signs-of-life-on-venus/
https://www.space.com/phosphine-venus-clouds-chemical-explained.html
https://www.space.com/venus-clouds-possible-life-chemical-discovery.html
