ایموجی، شکلک هایی که برای نمایش احساسات و پیام ها در دنیای مجازی استفاده می شود. اما ایموجی ها چگونه ساخته شدند و آینده آن ها چگونه خواهد بود؟ ایموجی با استیکر چه تفاوتی دارد؟
ایموجی ها بدون شک طی سال های اخیر تکامل زیادی داشتند و با تنوع بیشتر و ظاهر جذاب تری طراحی و عرضه شدند. اما شاید این سوال برایتان مطرح شده باشد که پیدایش ایموجی به کجا و چه زمانی برمی‌گردد؟ احتمالا از آنجایی که ایموجی ها ابتدا در سال 2012 به طور گسترده مورد توجه قرار گرفتند با خودتان فکر می‌کنید این شکلک ها قدمت چندانی ندارند. در این سال بود که اپل آی او اس 6 را عرضه کرد و کاربران آیفون برای اولین بار با کیبورد ایموجی و شکلک های جادویی آن آشنا شدند. از آن زمان به بعد ایموجی ها با سرعت بسیار زیادی نزد کاربران محبوب شدند و به شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام، فیسبوک و توییتر نیز قدم گذاشتند.
این شکلک ها به قدری محبوب شدند که یک نسخه از موبی دیک کاملا با استفاده از آنها نوشته و به نام ایموجی دیک (Emoji Dick) منتشر شد. علاوه بر این در سال 2013 عبارت ایموجی وارد لغت نامه آکسفورد و در سال 2015 نیز وارد وبستر شد. امروزه نیز به هر طرف نگاه کنید می‌توانید نشانه‌ای از این شکلک‌ها را ببینید از اینترنت و شبکه‌های اجتماعی گرفته تا سینما و حتی غذاها و لباس‌های مختلف.
با این همه، ایموجی‌ها در سال‌های ابتدایی تولدشان ناشناخته بودند. زمانی که گوشی هوشمندی وجود نداشت تا مردم با استفاده از آن شکلک‌های عجیب و غریب برای هم بفرستند. در حقیقت تمام این‌ها با یک نشانه نوشتاری ساده که از دید خیلی‌ها خسته کننده است شروع شد: نقطه.
آنچه در این مقاله می‌خوانید:
همه چیز با شکلک‌ها شروع شد. حالت‌های مختلف چهره که با نقطه ساخته می‌شدند. این شکلک‌ها اولین بار در سال 1260 شمسی (1881 میلادی) در یکی از شماره‌های مجله طنز پاک (Puck) ظاهر شدند. درست خواندید در سال 1260 هجری شمسی. شکلک‌ها نزدیک به 140 سال عمر دارند!
البته تاریخچه استفاده از اولین شکلک از این نیز قدیمی‌تر است. به عقیده تاریخ شناسان قدیمی‌ترین سندی که استفاده از یک شکلک را نشان می‌دهد متعلق به سال 1635 میلادی است که توسط یان لدیسلیدز یک دفتردار اسلواک کشیده شده و وی در آن از وضعیت و سوابق مالی شهرداری شهر خود ابراز رضایت می‌کند.
اما در تعریف مدرن می‌توان گفت شکلک‌ها در سال 1982 برای اولین بار وارد زبان کامپیوتری شدند و پس از سال 2000 استفاده از آنها رواج بیشتری پیدا کرد.
ایموجی‌ها یا شکلک‌هایی که ما امروزه از آنها استفاده می‌کنیم اولین بار در ژاپن مورد استفاده قرار گرفتند. در حقیقت کلمه ایموجی یک کلمه ژاپنی به معنی شخصیت‌های کارتونی است. آنها در دهه 90 میلادی توسط فردی به نام شیگه‌تاکا کوریتا و شرکتی که او در آن کار می‌کرد، دوکومو (Docomo) اختراع شدند. آنها در سال 1997 و همزمان با عرضه اولین نسل از اینترنت تلفن همراه در جهان از 176 ایموجی رونمایی کردند. پس از این شرکت‌های دیگری هم به فکر طراحی و ساخت ایموجی‌های اختصاصی خودشان افتادند.
در ابتدا هرکدام از این شرکت‌ها از کدهای مختلفی برای ساخت ایموجی‌های خود استفاده می‌کردند و به همین دلیل اگر از طریق یک دستگاه به دستگاهی با مدل مختلف ایموجی ارسال می‌کردید هیچ تضمینی وجود نداشت دستگاه طرف مقابل بتواند ایموجی را شناسایی کند. خوشبختانه گوگل در سال 2007 دست به کار شد و به صورت قانونی درخواست کرد سازمان یونیکد کانسورتیوم (Unicode Consortium) که وظیفه برقراری استانداردهای متنی میان کامپیوترها و گوشی‌ها را عهده دارد این کار را برای ایموجی‌ها نیز انجام دهد.
از آنجایی که کامپیوترها اساسا با استفاده از اعداد و کدها فعالیت می‌کنند هر حرف یا کاراکتری که شما در یک کامپیوتر تایپ کنید با یک کد عددی ثبت می‌شود. قبل از فعالیت سازمان یونیکد صدها سیستم کد گذاری متفاوت وجود داشت به همین دلیل در بسیاری از اوقات یک کامپیوتر و یک سرور متن‌ها را به یک شکل نشان نمی‌دادند. یونیکد با هدف ایجاد یک استاندارد جامع برای این کدها شروع به کار کرد تا کلماتی که کاربران در زبان‌هایی مثل انگلیسی، چینی یا عربی تایپ می‌کنند در دستگاه‌ها و پلتفرم‌های مختلف به شکل یکسان کد گذاری شده و به نمایش دربیایند. گوگل نیز بر این عقیده بود که ایموجی‌ها نیز باید از استاندارد مشابهی پیروی کنند. یونیکد بالاخره در سال 2010 این درخواست را قبول کرد و امروزه تمام گوشی‌ها و دستگاه‌های کامپیوتری از یک استاندارد یکسان برای نشان دادن ایموجی‌ها استفاده می‌کنند.
اموتیکون ها (Emoticon)
اولین خلاقیتی که در این زمینه شکل گرفت، استفاده از اموتیکون بود. به این معنا که از ترکیب علامت‌هایی مثل ; و ( و ) و : و – برای بیان احساسات استفاده شد. البته هنوز هم استفاده از اموتیکون‌ها در گفتگوهای دیجیتال رواج دارد.
اولین نسل از اموتیکون ها با چرخش 90 درجه ای به راست قابل تشخیص بودند.
حتماً به این نکته توجه کرده‌اید که این کلمه از ترکیب دو واژه‌ی Emotion و Icon (نماد / احساس و هیجان) شکل گرفته است.
ژاپنی ها تمایلی به چرخاندن شکلک ها نداشتند و نوع دیگری از اموتیکون ها را ابداع کردند که شبیه چهره بودند.
صورتک‌ها یا اسمایلی‌ها (Smiley)
نسل دوم پیام‌های گرافیکی احساسی، اسمایلی‌ها بودند. صورتک های زرد رنگی که لبخند و تعجب و احساسات دیگر را نشان می‌دادند.
اگر چه Smile به معنای لبخند است، اما کاربران اینترنت به سرعت عادت کردند که اسمایلی گریه و ناراحتی و عصبانیت هم داشته باشند.
شکلک ها یا ایموجی ها (Emoji)
ایموجی واژه‌ای ژاپنی است. در حدی که همان E اول آن به معنای تصویر است. ایموجی هم شبیه اسمایلی است. با این تفاوت که به صورت انسان محدود نیست و هر نوع تصویر و علامت و شکل دیگر را شامل می‌شود. به همین علت دیگر نمی‌شود آن را به صورتک (که به عنوان معادل اسمایلی به کار می‌بریم) ترجمه کرد (به همین علت از ترجمه‌ی شکلک استفاده می‌شود).
امروز تقریباً همه‌ی کیبوردهای موبایل، به شما اجازه استفاده از ایموجی می‌دهند. همچنین بسیاری از نرم‌افزارهای پیام رسان از ایموجی‌های خاص خود استفاده می‌کنند.
معنی هر ایموجی چیست؟
اگر توضیحات و تاریخچه و معنی ایموجی ها را نمی‌دانید، یکی از بهترین منابع سایت ایموجی پدیا است که می‌تواند در زمینه معنی ایموجی ها اطلاعات جالبی را در اختیار شما قرار دهد.
استیکرها (Sticker)
برخی یاد گرفته‌اند که به هر چیزی که متن نیست، استیکر بگویند.این عادت هم از زمان تلگرام رایج شد.چون علاوه بر ایموجی ها، این قابلیت را داشت که عکس‌هایی با تعداد پیکسل بالاتر و با قابلیت تعریف توسط کاربر، دریافت و ارسال کند. فراموش نکنیم که ایموجی‌ها در کاراکترهای استاندارد تعریف شده‌اند. یعنی به همان اندازه که حرف A یا B برای کامپیوترها معنا دارد، چتر یا قلب هم برایشان معنا دارد.
شاید واضح‌تر شود اگر بگوییم که در جدول حروف الفبا، مثلاً حرف گ و نیز تصویر میمونی که جلوی دهانش را گرفته است، هر دو از یک جنس و از الفبای ارتباطی محسوب می‌شوند.
اما استیکرها صرفاً عکس‌هایی هستند که فرستنده برای گیرنده ارسال می‌کند و گیرنده هم به کمک نرم‌افزار تلگرام، آنها را می‌بیند و برای دسترسی بهتر و سریع‌تر، مجموعه‌ی آنها را روی موبایل یا لپ‌تاپ خود ذخیره می‌کند.
یونیکد کانسورتیوم در حال حاضر وظیفه ساخت و عرضه ایموجی‌های جدید را بر عهده دارد. علاوه بر این هر فرد می‌تواند ایموجی‌های که خودش طراحی کرده را هم به این سازمان ارسال کند تا مورد بررسی قرار گرفته و در صورت پذیرش در سطح جهان عرضه شوند. این سازمان هر سال سعی می‌کند ایموجی‌های جدیدی عرضه کند و کاربران نیز با هر بار به‌روزرسانی سیستم عامل آی او اس یا اندروید خود این ایموجی‌ها را دریافت می‌کنند. برای مثال در سال 2017 موجودات تخیلی و افسانه‌ای مثل پری‌های دریایی، الف‌ها و خون آشام‌ها به مجموعه ایموجی‌ها افزوده شدند. در سال‌های اخیر نیز ایموجی‌های مختلفی با شکل‌ها، نژادها و فرهنگ‌های مختلف عرضه شدند.
بسته‌های آینده ایموجی به طراحی‌هایی بستگی دارد که برای یونیکد ارسال می‌شود. برای مثال در سال 2017 محققین دانشگاه جان هاپکینز، مدرسه سلامت اجتماعی بلومبرگ و خیریه بیل و ملیندا گیتس ایموجی یک پشه را برای توصیف بهتر بیماری‌هایی که از طریق این حشرات منتقل می‌شود مثل مالاریا و زیکا پیشنهاد دادند و یونیکد نیز در سال 2018 درخواست آنها را همراه با 156 ایموجی دیگر پذیرفت و منتشر کرد. هرکسی به زبان انگلیسی مسلط نیست، با عواقب ویروس زیکا آشنا نیست و یا اهل مطالعه نیست اما ایموجی یک پشه ناقل ویروس را همه می‌توانند درک کنند.
این یک نمونه از مسیری است که ایموجی‌ها ممکن است در آینده طی کنند. از میان برداشتن موانعی مانند زبان که مانع برقراری ارتباط میان انسان‌ها می‌شود و تشکیل یک فرهنگ جهانی و یک زبان یکسان. ایموجی تنها زبانی است که همه انسان‌ها به آن آشنا هستند.
علاوه بر این ایموجی‌ها طی چند سال اخیر شکل و فرم جدیدی به خود گرفتند مانند انیموجی اپل که با استفاده از فناوری تشخیص چهره آیفون ایکس و از طریق حالات چهره کاربر یک ایموجی متحرک می‌سازد. با پیشرفت و گسترش ایموجی‌ها باید اطمینان حاصل کنیم که ایموجی‌ها فارغ ار پلتفرمی که در آن مورد استفاده قرار می‌گیرند ظاهر یکسانی داشته باشند. ایموجی‌ها امروزه طراحی تقریبا یکسانی دارند. مثلا باز طراحی ایموجی‌های اپل در سال 2016 و ایموجی‌های اندروید در سال 2017 سبب شد شکلک‌های این دو سیستم عامل شباهت بیشتری به هم داشته باشند تا هنگامی که کاربران از یک گوشی اندرویدی یک ایموجی به آیفون ارسال می‌کنند، گیرنده یک ایموجی شبیه به آن را دریافت کند. به همین ترتیب انیموجی‌ها نیز باید از استانداردهای مشابهی در طراحی پیروی کنند.
این شکلک‌ها فقط یک سری شکل احمقانه برای تزیین پیام‌ها نیستند و یک زبان دیجیتال پویا و منسجم به حساب می‌آیند. زبانی که هر روز در حال تکامل و پیشرفت است.
نظر شما درخصوص استفاده از ایموجی ها در مکالمات روزمره و دیجیتال چیست؟ شکلک مورد علاقه شما کدام است؟
لطفا نظرات خود را با من و دیگر خوانندگان به اشتراک بگذارید.
