این دومین‌بار است که برای خودم حساب کاربری درست می‌کنم. دفعه‌ی قبل فکر کنم یک روز هم نشده بود که پاکش کردم، خیلی جدی روی گزینه‌ی پاک کردن حساب کاربری کلیک کردم و حتی به خودم و سایت فرصت ندادم که فکر کنم که اصلاً چرا اینجا هستم. این‌بار هم خیلی یکهویی شد. اما همین‌طور یکهویی آمدم، نوشتم و شاید باز هم بنویسم، نوشته‌هایی آزاد و بدون فکر. شاید صفحات صبحگاهی‌ام را که فکر کنم دو سه هفته‌ای می‌شود که ننوشته‌ام همین‌جا بالا بیاورم. خلاصه که به خودم خوش‌آمد می‌گویم و امیدوارم، اما نمی‌دانم به چی امید دارم!
