در دهه‌های گذشته تحول عظیمی در درک و درمان اضطراب انسان رخ داده است. همتایان سگ ما نیز استرس و اضطراب را احساس می‌کنند، اما نمی‌توانند احساسات خود را به صورت کلامی بیان کنند، بنابراین تشخیص اینکه چه زمانی احساس اضطراب می‌کنند دشوار است. وقتی پدر و مادر سگ می‌شوید، وظیفه تشخیص عواملی که باعث اضطراب توله سگتان می‌شود را بر عهده می‌گیرید. اگر این علل را کاهش دهید، می‌توانید کاری کنید که سگتان در محیط خود تا حد امکان احساس امنیت و راحتی کند.
نشانه‌های اضطراب در سگ‌ها می‌تواند نامحسوس باشد، که این امر باعث می‌شود هوشیار باشید و یاد بگیرید که چه چیزی ممکن است باعث استرس آن‌ها شود و سپس موارد را شناسایی کنید. در این مقاله با ترکیفای همراه باشید...
مهم است که بتوانید بین رفتار‌های عادی و مضطرب سگ تمایز قائل شوید، که نیاز به آشنایی با رفتار طبیعی سگ شما دارد.
بیشتر اوقات، سگ‌های آرام چشمانی گرد و باز دارند. وزن بر روی هر چهار پا؛ دم بلند شده؛ و گوش‌های برآمده و رو به جلو. آن‌ها به طور طبیعی نفس می‌کشند مگر اینکه از بازی یا ورزش نفس نفس بزنند.
در اینجا برخی از علائم اضطراب سگ وجود دارد که باید مراقب آن‌ها باشید.
درست مانند انسان‌ها، سگ‌ها اغلب در مواقع استرس حرکت می‌کنند یا حرکات چرخشی گسترده انجام می‌دهند.
این می‌تواند نشانه‌ای از وحشت یا عصبی بودن به طور کلی باشد. سگ شما نیز ممکن است بلرزد یا بلرزد. این اغلب با از بین رفتن عامل استرس‌زا متوقف می‌شود.
هنگامی که استرس اتفاق می‌افتد، سیستم عصبی خودمختار به طور خودکار وارد عمل می‌شود. این پاسخ «جنگ، گریز، یا انجماد» به ترس‌ها یا عوامل استرس‌زا خارجی است. این یک سیستم واکنش غیرارادی برای بقا و سازگاری است.
سگ‌ها همچنین دارای سیستم عصبی سمپاتیک هستند. هنگامی که سگ استرس دارد، این سیستم آدرنالین ترشح می‌کند و ضربان قلب و تعداد تنفس او را افزایش می‌دهد که اغلب به عنوان نفس نفس زدن دیده می‌شود.
سگ‌ها نه تنها زمانی که خسته هستند خمیازه می‌کشند، بلکه وقتی عصبی هستند نیز خمیازه می‌کشند. معمولاً این خمیازه‌ها مکرر و طولانی‌تر از زمانی است که خسته هستند.
سیستم عصبی سگ در اثر استرس فعال می‌شود و باعث آب‌ریزش و لیسیدن مکرر لب یا «لپ زدن» می‌شود. هنگامی که سگ حالت تهوع دارد و ممکن است ارتباطی با فعال شدن دستگاه گوارش توسط سیستم عصبی داشته باشد، این حالت نیز دیده می‌شود.
سگ‌ها برای کمک به آرامش خود دست به رفتار‌های مختلفی می‌زنند، اما وقتی واقعاً تحت استرس هستند، این رفتار‌ها می‌توانند اجباری و مخرب شوند. اجبار‌های رایج عبارتند از لیسیدن بیش از حد خود، لیسیدن کف یا دیوار‌ها، پارس کردن بیش از حد، یا جویدن اجباری‌اشیا.
اغلب، این رفتار می‌تواند منجر به عفونت‌های پوستی ناشی از نظافت بیش از حد، بلع جسم خارجی، ناراحتی معده در اثر بلع‌اشیا، رفتار حفر کردن (چاله، ملافه، فرش) یا از بین بردن جعبه‌های آن‌ها برای ر‌ها شدن شود. گریه یا پارس کردن نیز می‌تواند یک رفتار خودآرام‌بخش در سگ‌های مضطرب باشد یا راهی برای آگاه کردن ما از استرس آن‌ها باشد.
این مطلب از وبلاگ ترکیفای گزینش شده است.
