تبعیض و استریوتایپ مواردی هستند که امروزه به شدت محکوم میشوند. تبعیض یعنی قضاوت کردن افراد و جداکردن آنها از خود به وسیله چیزهایی که دست خودشان نیست چیزهایی مثل خون، نژاد،گرایش، علایق.
اینها همگی محکومند به دلیل اغراق در بزرگنمایی تفاوت انسان ها با هم و چون موجب دعوا و جنگ بین آنها می شوند، بد شمرده میشوند.
دقیقا مقابل این نوع تبعیض، تبعیض مثبت قرار دارد.
اولین بار در سال 1976 ، در آمریکا مطرح شد برای ایجاد برابری بین سیاه پوستان و سفید پوستان به گونه ای که حق ای که سالها از سیاه پوستان گرفته شده بود به آنها برگردانده شود.این طرح برای این گذاشته شد که عقب ماندگی های سیاه پوستان در جنبه های مالی و تحصیلی و اجتماعی را جبران کند یکی از نمونه های آن مثلا ایجاد سهمیه های پزشکی برای سیاه پوستان بود.به گونه ای که بین دو سفید پوست و سیاه پوست با کارایی و عملکرد یکسان، فرد سیاه پوست انتخاب شود.
مسئله قابل توجه در این موضوع این است که، راه حلی که خود برای رفع تبعیض طرح شده بود خود به خود تبعیض جدیدی ایجاد می کرد و نشانه نژادپرست بودن میشود.
به نظر من اینکه تبعیض را چگونه حل کنیم، در این برهه از مسئله تبعیض هایی که در گذشته اتفاق افتاده مهم تر است.
در مقابل این موضوع، تبعیض مثبت برای پیشرفت زنان است، که به جبران عقب ماندگی تحمیلی که به آنها داشتیم ایجاد شده است. این نوع تبعیض به مراتب قابل قبول تر است چرا که منشاء آن ارتباط کمتری با گذشته دارد و به عقب ماندگی تحمیلی که هنوز هم ادامه دارد اشاره می کند.
