وقتی مطالعه زبان لاتین را شروع کردم شباهت های کلمه هاش با فارسی حیرت برانگیز بود مثلا کلمه «است» که در فرهنگ معین نوشته بود:
است . [ اَ / -َس ْ ] (فعل ) -َست . صورتی از کلمه ٔ هست . هست . (مؤید الفضلاء). و آن مفرد مغایب (سوم شخص مفرد) است از مصدر استن و بدین وجه صرف میشود: استم . استی . است . استیم . استید. استند. و گاهی بتخفیف چنین آرند: ام . ای . است . ایم . اید. اند.
بعد در لاتین هم کلمه «est» ، بخوانید «اِست» ، در همین معنی بکار میره، از این نمونه ها زیاده.
زبان لاتین که ریشه زبان های اسپانیایی،فرانسوی،ایتالیایی،رومانیایی و پرتغالی است و اینکه در مدارس ایتالیایی تدریس میشه و اجباریه، اما حرف زدنش فقط برای کشیش ها و پاپ(priest & pope) اجباریه.
زبان لاتین زبان مردم رم در قدیمه .
زبان لاتین مثل زبان فارسی ریشه هندو اروپایی داره و ساختارش ی جورایی برعکس عربی عه.جالبه نه؟ اینکه زبان عربی در زبان فارسی رسوخ کرده ولی ریشه یکسان ندارند.
مثلا در زبان فارسی، به « غذای خوشمزه » میگفتند «خوشمزه غذا » ؛ و این یعنی (صفت+اسم)، که با ورود و ترکیب زبان عربی با فارسی به گونه امروزی دراومده.
یا مثلا در فرانسه میگن:
la fille de American.
که همین ، انگلیسیش میشه:
American girl
پیشنهاد میکنم پادکست واوکست/vavcast را گوش بدید، تا الان راجع به چیزهای جالبی مثل ریشه کلمه های پلیس، سپهر، گاو و کرونا توضیح داده.