انواع فساد بر بستر تعارض منافع که مصادیق متعددی دارد، رخ می‌دهد. پس کار عاقلانه این است که مسئله‌ی تعارض منافع را حل کنیم نه این که با معلول آن (فساد) بجنگیم.
تعارض منافع به موقعیتی گفته می‌شود که منافع شخصی، فامیلی و جناحی فرد مسئول، بر منافع سازمانی، عمومی و ملی اولویت داده شود.
هرچه مسئولیت در سطح کلان‌تری از اختیارات باشد ضرر حاصله از این تعارض برای سازمان، مردم و ملت بیشتر خواهد بود.
بهتر است در سیاست‌گذاری مبارزه با فساد، بجای روش‌های سخت مبتنی بر کشف و تنبیه پس از رخداد فساد، به روش‌های نرم پیشگیرانه قاعدﻩگذاری در زمینه مدیریت تعارض منافع روی آورد.
پ.ن: در روزهایی که بحث رای اعتماد به وزیران دولت سیزدهم داغ است، خوب است مجلس و دولت انقلابی مسئله تعارض منافع وزرای پیشنهادی را نیز بررسی کنند تا از مظان اتهام در آینده دوری کرده باشند.
