خط کشتیرانی IRISL که از دیر باز به نام کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران شناخته می‌شود، براساس آمارهای جهانی با داشتن ۵۰ کشتی و ظرفیت ۱۵۴،۴۱۵ TEU (هر TEU یعنی معادل یک کانتینر ۲۰ فوت) چهاردهمین خط کشتیرانی بزرگ دنیاست که ۰/7 درصد از ظرفیت کل بازار حمل و نقل کانتینری جهان را به خود اختصاص داده است.
کشتیرانی جمهوری اسلامی در سال ۱۳۴۶ تاسیس شد و در سال ۱۳۴۷ با راه اندازی ۲ فروند کشتی کوچک در حوزه خلیج فارس و ۴ فروند کشتی اقیانوس پیما فعالیت خود را در عمل آغاز کرد و امروز رتبه اول خطوط کشتیرانی در خاور میانه را داراست و در لیست سفید IMO سازمان جهانی دریانوردی قرار دارد. لیست سفید IMO یعنی این خط کشتیرانی تمامی استانداردهای ایمنی مربوط به عبور و مرور در دریاها را بخوبی رعایت کرده است.
سرویس خط کشتیرانی حافظ دریا از ۲ جهت قابل بررسی است. سرویس عملیاتی این خط کشتیرانی که در دریاها و مسیرهای بین المللی انجام می‌شود و سرویس ستادی این خط کشتیرانی که به امور اداری و نحوه تعامل با بخش های مختلف اسنادی این خط کشتیرانی مربوط می‌شود.
از نظر عملیاتی، کشتیرانی جمهوری اسلامی بین منطقه خلیج فارس و تمامی بنادر کشورهای آسیایی، بنادر کشورهای جنوب دریای مدیترانه، آمریکای لاتین، و همچنین آفریقا سرویس دارد و از نظر مدت زمان حمل و رفتار عملیاتی کاملا مشابه خطوط کشتیرانی طراز اول دنیا مانند MSC، Maersk و CMA-CGM است. البته در حال حاضر به‌دلیل تحریم ها، مبنای مقایسه ای وجود ندارد چرا که به جز تعدادی NVOCC (صاحبان کانتینر که با اجاره کشتی های صاحبان کشتی نقش خط کشتیرانی را ایفا میکنند)، خطوط کشتیرانی دیگری به ایران سرویس ندارند، اما با توجه به تجربه ما در اوضاع قبل از تحریم با تمامی خطوط کشتیرانی معتبر دنیا، با اطمینان می‌توانیم بگوییم که عملکرد عملیاتی کشتیرانی جمهوری اسلامی که در بخش کانتینری با زیر مجموعه خود به نام حافظ دریا شناخته می‌شود، چیزی از خطوط کشتیرانی طراز اول دنیا کم ندارد.
اما در بخش سرویس ستادی و اداری حافظ دریای آریا جا برای بهبود زیاد است. البته، امروز نسبت به سالهای گذشته عملکرد ستادی خط حافظ دریا تغییرات مثبت چشمگیری داشته است و انصافاً در بخش عملکرد اداری با ۵ سال قبل قابل قیاس نیست.
برای مطالعه متن کامل این محتوا به آدرس زیر مراجعه فرمایید. با مطالعه متن کامل این محتوا با نقد روال اداری این کشتیرانی آشنا خواهید شد.
