بیماری کرونا نیز همچون بسیاری از بحران‌ها دارای عواقب ثانویه ناگواری بسیاری خواهد بود. این بیماری باعث بسته شدن بسیاری از کارخانه‌ها، فروشگاه‌ها و مراکز خدماتی شده است؛ مراکزی که منبع تأمین مایحتاج فیزیکی و غیر فیزیکی را جامعه هستند. در حال حاضر و در شرایطی که در حدود فقط یک ماه از قرنطینه در ایران و بسیاری از نقاط دنیا می‌گذرد، مصارف مورد نیاز مردم از محصولات انبار شده در دوره پیش از کرونا تأمین می‌شود. مشابه همین مورد در بحث فیلم و سرگمی نیز صادق است. در صورتی که روند این بیماری تا چند ماه آینده ادامه پیدا کند شاهد کمبود مواد مصرفی خواهیم بود که به خودی خود باعث هجوم مردم به فروشگاه‌ها و شروع بحران جدیدی خواهد شد. همچنین حضور دسته جمعی مردم و جست و جو مواد مصرفی در خارج از منزل موجب موج جدیدی از بیماری خواهد شد...
پس لازم است از همین امروز با دوراندیشی به فکر عواقب خطرناک قرنطینه مطلق باشیم؛ پر واضح است که در حال حاضر تعداد مبتلایان از حد امکانات پزشکی موجود در کشور فراتر بوده و ماندن در خانه بهترین راه‌حل برای کاهش تعداد مبتلایان است. اما از طرفی تعطیلی تمامی مراکز تولیدی و خدماتی باعث ایجاد بحران‌های بلند مدتی خواهد شد که علاوه بر صدمات اجتماعی باعث تشدید شیوع بیماری کرونا خواهد شد. از این رو به نظر می‌رسد که نقطه بهینه‌ای بین قرنطینه مطلق و حضور در مراکز ضروری تولیدی و خدماتی وجود دارد که بهترین نتیجه در کنترل بیماری در بلند مدت را دارد.
