مطمئنم که با این آدما روبرو شدین، شایدم خودتون اینجوریا باشین. آدمای "چه فایده" این قابلیتو دارن که همه موفقیت ها و داشته هاشونو زیر سوال ببرن و این کارو با این سوال شروع می کنن: چه فایده؟
وقتی ماشین ایرانی می خره و بهش میگی مبارکه می گه: چه فایده؟ همش قسطی، با قرض و قوله، ماشین ایرانی تبریک داره؟ باید باهاش بری توو جاده بمیری، اونور مرز قیمتش سه میلیونه.
وقتی ماشین خارجی خرید و بهش میگی مبارکه؛ میگه: چه فایده؟ مث اینکه تحریمیمااا، قطعاتش پیدا نمیشه، یه روغنشو بخوام عوض کنم باید 10 میلیون بدم.
وقتی خونه می خره لحظه ورود ؛ وقتی سنگینی کادویی که دستته اذیتت میکنه می گی مبارکه؛ میگه: چه فایده؟ اتاق خوابش کمد نداره، بانک مسکن 18 درصد سود میکشه روو وامش تا آخر عمر باید قسط بدیم، تازه کارگر داشت بارو می آورد زد پایه ویترینمو شکوند، پول کجا بود الان بخوام عوضش کنم، باید بزارم توو دیوار یکی بیاد مفت برداره.
قبولی دانشگاه چه فایده؟ کار نیست
پیدا کردن کار چه فایده؟ بیمه نمیکنه
پیدا کردن کار با بیمه چه فایده حقوقش کمه
چی؟ چه فایده؟
کجا؟ چه فایده؟
کی؟ چه فایده؟
بعد یه روزی نشستم کلی فک کردم که اگه چی بگم "چه فایده" نمی شنوم. بیشتر می خواستم به خودم ثابت بشه که نمی شه به همه چی انگ منفی بودن زد. وایسادم توو یه موقعیت استراتژیک وقتی یه زنجیر طلا خرید؛ پریدم وسط بهش گفتم مبارکه!!! گفت چه فایده؟ طلای بدون کارمزده، آدم باید پول داشته باشه طلای کارمزد بالا بخره.
درسی که از این جریان گرفتم این بود که با تخصص و تجربه نمیشه در افتاد. بهانه پیدا کردن واسه ناله، خودش یه هنر بزرگه...
اسمشو بزاریم "سندروم ناله" ؟
