مرا به یاد بیاور هر گاه که از دست رفتی و تنها بودی ...

در پاییز کار توست که پرسه زن در خیابان هایی باشی که پر از قدم های شب های امتحانی ات است . در پاییز ویلون زدن های ات را در ونک ادامه بده ، با همان شور دانشجویی ات ، به سختی همان چشم هایی که اصفهان بود و گیرا . فراموش نکن که تو تنها ویلون زن در ونک هستی و کسی به یاد نمی آورد که تو چه اندازه پول هایت را خرج کتاب هایت کرده ای ، پول هایی که حالا جلوی ات می ریزند را نگاه هم نکن ....