در سالهای اخیر، با ورود نسل Z به بازار کار، الگوهای سنتی استخدام و اشتغال دستخوش تغییراتی جدی شده است. نسلی که در دوران بحرانهای مالی، همهگیری جهانی و بیثباتی سیاسی رشد کرده، حالا ارزشهایی متفاوت از نسلهای قبل با خود به محل کار آورده است. در این مقاله نگاهی میاندازیم به مهمترین انتظارات نسل Z از کارفرمایان امروز.
اولین و شاید مهمترین مطالبهی نسل Z، انعطافپذیری در مدل کاری است. این نسل علاقهای به الگوی کلاسیک «نه تا پنج» ندارد. بسیاری از آنها ترجیح میدهند بهصورت ترکیبی (هیبریدی) یا کاملاً ریموت کار کنند. برایشان مهم است که بتوانند ساعات کاری را با ریتم زندگیشان تطبیق دهند؛ نه برعکس.
این انعطافپذیری فقط به مکان فیزیکی کار محدود نمیشود. نسل Z دوست دارد در انتخاب پروژهها، ابزارها و حتی استایل کاری، صدای خودش را داشته باشد. فرهنگهای سازمانی خشک و سلسلهمراتبی برای این نسل جذاب نیستند.
نسل Z، بیش از نسلهای قبلی، با بیثباتی دستوپنجه نرم کرده است؛ از رکود اقتصادی گرفته تا بحرانهای اقلیمی و فناورانه. بنابراین عجیب نیست که برخلاف تصور عمومی، بخش قابل توجهی از این نسل به دنبال امنیت شغلی هستند.
آنها فریلنسری را انتخاب میکنند چون شرکتها امنیت نمیدهند، نه چون دنبال ریسکاند. فارغالتحصیلان جوان از کارفرمایان انتظار دارند قراردادهایی شفاف، ساختارهایی حمایتی و مسیرهای رشد مشخص ارائه دهند. هیچچیز به اندازه حس «جایگزینشدنی بودن» آنها را از یک سازمان دور نمیکند.
افزایش تورم، هزینه تحصیل، اجاره مسکن و دغدغههای روزمره باعث شده نسل Z بیش از پیش بر دستمزد تمرکز کند. برخلاف باور غلطی که این نسل را «فقط دنبال علاقه» نشان میدهد، بسیاری از آنها خواهان درآمدی مناسب و رقابتی هستند که با کیفیت زندگیشان سازگار باشد.
برای آنها پاداشهای غیرنقدی مثل دوره آموزشی یا غذای رایگان، اگرچه خوشایند است، اما جایگزین حقوق کافی نمیشود. سازمانهایی که هنوز با دستمزدهای پایینتر از استاندارد سعی در جذب استعداد دارند، خیلی زود از لیست انتخاب این نسل حذف میشوند.
نسل Z به اعتبار و هویت برند کارفرما اهمیت میدهد. آنها سازمانهایی را ترجیح میدهند که ارزشهایشان شفاف باشد، به مسئولیت اجتماعی پایبند باشند و محیطی فراگیر و متنوع ایجاد کنند.
نقش شبکههای اجتماعی در این میان بسیار پررنگ است. نسل Z رفتار شرکتها را در اینستاگرام، لینکدین یا تیکتاک بررسی میکند؛ از نحوه برخورد با کارکنان گرفته تا سیاستهای محیطزیستی. اگر چیزی در ظاهر زیبا باشد اما در باطن متناقض، خیلی زود از چشم این نسل میافتد.
نسل Z با خود، خواستههایی آورده که شاید برای بسیاری از سازمانها چالشبرانگیز باشد. اما درواقع، این خواستهها نماینده دنیای کاری فردا هستند. شرکتهایی که میخواهند همچنان استعداد جذب کنند و در رقابت باقی بمانند، باید بهجای مقاومت، به بازنگری در فرهنگ کاری خود فکر کنند.
از انعطافپذیری و امنیت گرفته تا دستمزد و برند کارفرمایی، نسل Z آمده تا تعریف تازهای از «شغل خوب» ارائه دهد. و آنها قرار نیست منتظر بمانند تا کسی این تغییر را به رسمیت بشناسد؛ خودشان آن را رقم میزنند.
.
