در بیمارستانی در جنوب شهر، دستگاه اکوی قلب خراب است.در بیمارستانی دیگر، دستگاه MRI هست، اما تکنسین ندارد و در بیمارستانی دیگر، دستگاه هست، تکنسین هست، اما برق نیست.ما عادت کردهایم کمبود تجهیزات را به کمبود منابع نسبت دهیم.
اما واقعیت این است:
کمبود منابع همیشه به معنای نداشتن نیست؛ گاهی به معنای بد تخصیص دادن است.
در سیاستگذاری سلامت، آنچه تعیین میکند چه کسی درمان شود و چه کسی نه، فقط بودجه نیست—بلکه تصمیمهایی است که در سکوت گرفته میشوند.
تصمیمهایی درباره اینکه کدام بیمارستان نوسازی شود، کدام دستگاه خریداری شود، کدام منطقه اولویت داشته باشد، و کدام نه.
وقتی سیاستگذاری نداشته باشیم، یا بد داشته باشیم، نتیجهاش میشود:
- دستگاهی که در انبار خاک میخورد
- بیماری که بهخاطر نبود تشخیص، دیر درمان میشود
- و نظامی که بهجای عدالت، نابرابری تولید میکند
ما به سیاستگذاری نیاز داریم—نه فقط برای خرید تجهیزات، بلکه برای اینکه بدانیم کجا، برای چه کسی، و چرا.
سیاستگذاری سلامت یعنی دیدن آنچه دیده نمیشود.
یعنی نوشتن برای کسانی که صدایی ندارند.
و یعنی ایستادن، نه کنار قدرت، بلکه کنار مردم.
کمبود تجهیزات، کمبود ابزار نیست.
کمبود سیاست است. سیاست، یعنی انتخاب و انتخاب، یعنی مسئولیت.
سیاستگذاریسلامت #عدالتدردرمان #اقتصادسلامت #پزشکیاجتماعی #تجهیزاتپزشکی #نظام_سلامت
معصومه نورمحمدی
massoume Nourmohammadi
بگو چطور بهترش کنیم؟ ✍️🔥
