برای اصلاح مشکلات آناتومی مرتبط با ناباروری و از سقط جنین های مکرر ، پزشک ممکن است لاپاراسکوپی یا هیستروسکوپی را تجویز کند.
لاپاراسکوپی و هیستروسکوپی دو مورد از رایج ترین روش های جراحی زنان با حداقل تهاجم برای تشخیص ناباروری زنان یا اصلاح مشکلاتی هستند که باعث ناباروری و سقط جنین می شوند.
مزایای جراحی کم تهاجمی زنان
تکنیک های کم تهاجمی با اجتناب از برش بزرگ شکمی، جایگزین ایمن و موثرتر برای جراحی باز سنتی ارائه می دهند. با جراحی کم تهاجمی زنان، بیماران ما می توانند موارد زیر را داشته باشند:
لاپاراسکوپی که به عنوان جراحی کم تهاجمی نیز شناخته می شود، مشاهده مستقیم حفره صفاق، تخمدان ها، خارج از لوله ها و رحم با استفاده از لاپاراسکوپ است.
لاپاراسکوپی شکم را می توان برای بررسی شکم و اندام های آن از نظر فیبروم های رحمی و سایر ضایعات، خونریزی غیر طبیعی، درد شکم، کیست تخمدان و بررسی لوله ها از نظر انسداد قابل مشاهده انجام داد. لاپاراسکوپی اغلب زمانی انجام می شود که نتایج معاینه فیزیکی یا سایر آزمایش ها مشخص نباشد. لاپاراسکوپی همچنین می تواند برای درمان اندومتریوز استفاده شود.
لاپاراسکوپی اغلب تنها به چند برش ۰.۵ سانتی متری از طریق دیواره شکم نیاز دارد. جراح یک لاپاراسکوپ را از طریق این برش‌های کوچک وارد شکم می‌کند تا ساختارهای لگنی درگیر را مشاهده کرده و اصلاحات جراحی انجام دهد. لاپاراسکوپ ابزاری است که تا حدودی شبیه یک تلسکوپ مینیاتوری با سیستم فیبر نوری است که نور را به داخل شکم می رساند. اندازه آن به اندازه یک فواره و دو برابر طول دارد
بزاری برای حرکت رحم در حین جراحی در واژن قرار می گیرد. دی اکسید کربن (CO2) از طریق سوزن مخصوصی که درست زیر ناف وارد می شود، وارد شکم می شود. این گاز به جداسازی اندام‌های داخل حفره شکمی کمک می‌کند و دیدن اندام‌های تناسلی را برای پزشک در طول لاپاراسکوپی آسان‌تر می‌کند. گاز در پایان عمل حذف می شود.
لاپاراسکوپی تهاجمی‌تر از هیستروسکوپی است، اما روشی کمتر تهاجمی نسبت به جراحی باز شکم است و امکان بهبودی سریعتر با خطر کمتر ایجاد چسبندگی (بافت اسکار) را فراهم می‌کند. اکثر بیماران در همان روزی که عمل انجام می شود به خانه می روند و ۳-۴ روز بعد به سر کار باز می گردند.
در حین لاپاراسکوپی، یک برش کوچک در شکم ایجاد می شود. اگر از ابزارهای دیگر در طول جراحی استفاده شود، ممکن است بیش از یک برش ایجاد شود. یک سوزن توخالی از طریق برش اول وارد می شود و گاز (دی اکسید کربن یا اکسید نیتروژن) به آرامی از طریق سوزن وارد می شود تا شکم باد کند. این گاز دیواره شکم را از اندام های داخل جدا می کند تا پزشک شما بتواند به وضوح ببیند. سپس یک لوله نازک و روشن (لاپاراسکوپ) از طریق برش قرار می گیرد تا اندام ها را ببیند. از ابزارهای دیگر می توان برای نمونه برداری از بافت، رفع آسیب یا تخلیه کیست استفاده کرد. پس از جراحی، تمام ابزارها برداشته شده و گاز خارج می شود. برش ها با بخیه بسته می شوند و با باند پوشانده می شوند. جای زخم بسیار کوچک خواهد بود و به مرور زمان محو خواهد شد
لاپاراسکوپی بسته به کاری که انجام می شود ۳۰ تا ۹۰ دقیقه طول می کشد، اما اگر بیماری (مانند آندومتریوز) پیدا شود و درمان شود، ممکن است بیشتر طول بکشد. پس از انجام لاپاراسکوپی به مدت ۲ تا ۴ ساعت به اتاق ریکاوری می روید. معمولاً می توانید فعالیت های عادی خود را روز بعد انجام دهید، اما حدود یک هفته هیچ فعالیت سنگین یا ورزش انجام ندهید.
هیستروسکوپی برای تشخیص علت ناباروری یا سقط های مکرر، بیوپسی بافت آندومتر، و برای بررسی و برداشتن اسکار رحم، پولیپ ها یا فیبروم های کوچک استفاده می شود.
در طی یک عمل هیستروسکوپی ، یک هیستروسکوپ کوچک از طریق دهانه رحم وارد می شود و در حالی که بیمار تحت بیهوشی عمومی در خواب است، به داخل حفره رحم منتقل می شود. هیستروسکوپ مانند لاپاراسکوپ ابزاری است که تا حدودی شبیه یک تلسکوپ مینیاتوری با سیستم فیبر نوری است که نور را به داخل رحم می آورد. این روش امکان مشاهده مستقیم حفره رحم را فراهم می کند و به پزشک اجازه می دهد تا ناهنجاری را با جراحی اصلاح کند.
