همانطور که از نام آن پیداست، پرولاکتین هورمونی است که با شیردهی یا تولید شیر مادر مرتبط است. این هورمون توسط غده هیپوفیز تولید می شود. نقش اصلی آن تحریک تولید شیر مادر پس از زایمان است. پرولاکتین با جلوگیری از تخمک گذاری بر باروری زنان تأثیر می گذارد. به همین دلیل خانمی که شیر می دهد ممکن است پریود نشود. با این حال، برخی از زنان ممکن است سطوح بالایی از پرولاکتین داشته باشند، حتی اگر در دوران شیردهی نیستند. این می تواند منجر به ناباروری شود.
همانطور که قبلا ذکر شد، افزایش سطح پرولاکتین در درجه اول ناشی از بارداری یا شیردهی است. با این حال، در ۳۰٪ از زنان مبتلا به هیپرپرولاکتینمی، دلیل ناشناخته باقی مانده است. ممکن است دلایل مختلفی برای افزایش پرولاکتین وجود داشته باشد:
در شرایط عادی، بدن یک زن پرولاکتین بسیار کمی تولید می کند مگر اینکه باردار باشد. سطوح بالای پرولاکتین می تواند روند تخمک گذاری را متوقف کند یا آن را کند کند. بنابراین تخمدان ها ممکن است به طور متناوب تخمک را آزاد کنند یا اصلاً تخمک را آزاد نکنند. این را می توان به صورت پریودهای غایب یا نامنظم مشاهده کرد. اگر تخمک طبق برنامه رها نشود، زوجین نمی توانند زمان آمیزش جنسی خود را تعیین کنند. این امر لقاح طبیعی را بسیار دشوار می کند.
در برخی موارد، سطح پرولاکتین ممکن است به اندازه کافی برای جلوگیری از تخمک گذاری بالا نباشد، اما می تواند بر تولید هورمون پروژسترون که مسئول ضخیم شدن دیواره های رحم پس از تخمک گذاری است، تأثیر بگذارد. این به عنوان فاز لوتئال شناخته می شود. مقادیر کم پروژسترون می تواند فاز لوتئال را کوتاه کند و از ضخیم شدن پوشش داخلی رحم به اندازه لازم جلوگیری کند. این ممکن است باعث ایجاد یک پوشش نازک رحم شود که اجازه نمی دهد تخمک بارور شده به درستی کاشته شود. در نتیجه، حتی اگر تخمک بارور شود، شانس تبدیل شدن به نوزاد را نخواهد داشت.
بسته به عواملی که در وهله اول باعث افزایش تولید شده اند، سطح پرولاکتین را می توان به روش های مختلفی تنظیم کرد. سطوح بالای پرولاکتین ناشی از عوارض جانبی دارو را می توان با تغییر دارو کاهش داد. در مواردی که افزایش تولید پرولاکتین ناشی از کم کاری تیروئید باشد، معمولاً داروهای تیروئید تجویز می شود. این وضعیت زمینه ای را اصلاح می کند و به نوبه خود به تنظیم سطح پرولاکتین کمک می کند.
استرس همچنین می تواند باعث افزایش تولید پرولاکتین شود. بنابراین، اگر قصد بارداری دارید، مهم است که آرام بمانید و راه هایی برای مقابله موثر با استرس بیابید.
علاوه بر این، داروهای بسیار موثری در دسترس هستند که می توانند به کاهش سطح پرولاکتین کمک کنند.
هایپرپرولاکتینمی یک اختلال هورمونی است که با افزایش سطح پرولاکتین در خون مشخص می شود. پرولاکتین هورمونی است که از غده هیپوفیز ترشح می شود و وظیفه اصلی آن تولید شیر مادر است. با این حال، این هورمون در تولید و تنظیم سایر هورمون های جنسی نیز نقش دارد.
به همین دلیل، هنگامی که سطح پرولاکتین در مردان افزایش می یابد، تولید هورمون های FSH و LH کاهش می یابد. این کاهش FSH و LH منجر به اختلال در تولید اسپرم یا تولید اسپرم می شود.
علاوه بر این، هایپرپرولاکتینمی می تواند باعث اختلال نعوظ در مردان، از دست دادن میل جنسی و/یا غلظت کم اسپرم در مایع منی شود. همه اینها تاثیر منفی بر بارداری دارد.
