عفونت های مقاربتی می توانند بر توانایی شما برای بچه دار شدن تأثیر بگذارند – اگر درمان نشود، حتی یک بیماری مقاربتی بدون علامت می تواند منجر به زخم در دستگاه تناسلی مردان و زنان شود و منجر به ناباروری شود.
عفونت‌ها می‌توانند برای سال‌ها بدون درمان و بدون توجه باقی بمانند، بنابراین ضروری است که برای حفظ توانایی خود برای بارداری، معاینات منظم انجام دهید.
شایع ترین موارد مرتبط با ناباروری عبارتند از:
کلامیدیا یکی از دو علت اصلی بیماری التهابی لگن است – بیماری که خطر ناباروری را دو برابر می کند. کلامیدیا می‌تواند باعث مشکلات خاموش در دستگاه تناسلی شده، که می‌تواند باعث آسیب دائمی به لوله‌های فالوپ، رحم و سایر اندام‌های حیاتی برای باروری شود. اکثر افراد مبتلا به کلامیدیا به هیچ وجه علائم عفونت را نشان نمی دهند. اما برخی از علائم قابل توجه عبارتند از درد لگن یا لکه بینی و ترشح غیر معمول در زنان، بیضه های متورم یا حساس در مردان و درد هنگام رابطه جنسی برای مردان و زنان می باشد.کلامیدیا را می توان با آنتی بیوتیک درمان کرد
گونوره‌آ عامل بیماری سوزاک می‌باشد که از طريق تماس جنسي انتقال می‌یابد سوزاک نیز مانند کلامیدیا می تواند باعث ایجاد اسکار شود که لوله های فالوپ شما را مسدود کرده و خطر حاملگی خارج از رحم را افزایش می دهد. و اگر موفق به باردار شدن شدید، می توانید بیماری را به جنین خود منتقل کنید. در حالی که علائم وجود دارد، در بیشتر موارد زنان آنها را نشان نمی دهند، بنابراین باید مطمئن شوید که به طور منظم معاینه می شوید.
علائم سوزاک می تواند شامل ترشح غیرطبیعی، درد یا احساس سوزش در هنگام ادرار، پریودهای سنگین تر یا لکه بینی، گلودرد، درد هنگام رابطه جنسی و تب باشد.
تبخال یکی از شایع ترین ویروس ها در جهان است. تبخال تناسلی به عنوان عامل سقط جنین زودرس شناخته شده است و همچنین می تواند به کودک شما منتقل شود و باعث ایجاد یک بیماری تهدید کننده زندگی به نام تبخال نوزادی شود.
باز هم، اکثر افراد مبتلا به تبخال تناسلی هیچ علامتی نشان نمی دهند. در کسانی که علائم را نشان می دهند، زخم ها و تاول های دردناک اغلب ظاهر می شوند. در حال حاضر هیچ درمانی برای تبخال وجود ندارد، اما می توانید علائم را با دارو کنترل کنید.
سیفلیس که در طول رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی منتقل می شود، با ظاهر شدن زخم هایی در اندام تناسلی ظاهر می شود. در صورت عدم درمان، سیفلیس می تواند مشکلات جدی و دائمی (آسیب مغزی، کوری، ناباروری یا فلج) ایجاد کند. بسیاری از افراد مبتلا به سیفلیس علائمی ندارند و نمی دانند که آلوده هستند.
مادر می تواند سیفلیس را در دوران بارداری یا زایمان به فرزندش منتقل کند. این بیماری دومین عامل اصلی مرده‌زایی در سراسر جهان است و می‌تواند منجر به سایر پیامدهای نامطلوب زایمان مانند مرگ نوزاد، نقایص مادرزادی، نارس بودن و وزن کم هنگام تولد شود.
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یکی دیگر از عفونت‌هایی است که می‌تواند فرزندآوری را دشوار کند. در این مورد، باید در نظر داشته باشیم که خود سیستم ایمنی پس از چند ماه یا چند سال (در بسیاری از موارد) قادر به غلبه بر عفونت است. هنگامی که ضایعات گسترده باشند، تولید مخاط دهانه رحم ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. بیش از 100 نوع HPV وجود دارد که حداقل 14 نوع آن سرطان زا هستند که به عنوان نوع پرخطر نیز شناخته می شوند.
توکسوپلاسما گوندی یک انگل اجباری درون سلولی است و معمولاً در جنين خانم‌های باردار و افرادی که دستگاه ايمني ضعیفی دارند، عفونتی به نام توکسوپلاسموز (Toxoplasmosis) ايجاد می‌نمايد. خانم بارداری که دچار عفونت می‌گردد، می‌تواند آن را به جنین خود منتقل کند. اين انگل معمولاً از گوشت و سبزيجات آلوده به کيست و تماس با مدفوع برخي حيوانات، از طريق دستگاه گوارش به انسان منتقل می‌شود و اندام‌های مختلف مانند چشم و دستگاه عصبی مرکزی را درگير می‌کند.
بیماری های مقاربتی می تواند توسط باکتری ها، ویروس ها و انگل ها ایجاد شود.
بیماری های مقاربتی همیشه علائمی ایجاد نمی کنند یا ممکن است فقط علائم خفیفی ایجاد کنند. بنابراین ممکن است عفونت داشته باشید و آن را ندانید. و حتی بدون علائم، بیماری های مقاربتی همچنان می تواند مضر باشد و ممکن است در طول رابطه جنسی منتقل شود.
اگر علائم وجود داشته باشد، می تواند شامل موارد زیر باشد:
ترشح غیرمعمول از آلت تناسلی یا واژن
زخم یا زگیل در ناحیه تناسلی
تکرر ادرار یا ادرار دردناک
خارش و قرمزی در ناحیه تناسلی
تاول یا زخم در داخل یا اطراف دهان
بوی غیر طبیعی واژن
خارش مقعد، درد یا خونریزی
درد شکم
تب
برخی از بیماری های مقاربتی ممکن است در طول معاینه فیزیکی یا از طریق معاینه میکروسکوپی زخم یا مایع برداشته شده از واژن، آلت تناسلی یا مقعد تشخیص داده شوند. آزمایش خون می تواند انواع دیگر بیماری های مقاربتی را تشخیص دهد.
آنتی بیوتیک ها می توانند بیماری های مقاربتی ناشی از باکتری ها یا انگل ها را درمان کنند. هیچ درمانی برای بیماری‌های مقاربتی ناشی از ویروس‌ها وجود ندارد، اما داروها اغلب می‌توانند به کاهش علائم و کاهش خطر گسترش عفونت کمک کنند.
استفاده صحیح از کاندوم خطر ابتلا یا انتشار بیماری های مقاربتی را تا حد زیادی کاهش می دهد، اما به طور کامل از بین نمی برد. مطمئن ترین راه برای جلوگیری از عفونت، نداشتن رابطه جنسی مقعدی، واژینال یا دهانی است.واکسن هایی برای پیشگیری از HPV و هپاتیت B وجود دارد.
