تشخیص کتوز در گله نیازمند یک رویکرد تشخیصی متفاوت نسبت به تشخیص کتوز به صورت انفرادی در گاو دارد. مقایسه نتایج BHBA خون حاصل از تعداد کمی از گاوها در یک محدوده طبیعی مناسب نیست. آزمون های مبتنی بر گله با استفاده از نمونه گیری های 12 عددی یا بیشتر از حیوانات در معرض خطر کتوز باید انجام شود (در حدود 5 تا 50 روزگی شیردهی9 و سپس نسبت گاوهایی که بالاتر از نقطه برش 14.4 میلی گرم در دسی لیتر بودند می بایست ارزیابی شود. سطح هشدار دهنده برای نسبت گاوهایی که بالای این نقطه برش قرار دارند به خوبی و دقت تعریف نشده است. نتایج مطالعات منتشر شده نشان دهنده این است که به طور میانگین شیوع کتوز در حدود 15 درصد می باشد و داده های بالینی خود من هم شیوع کتوز را در حدود 15 درصد نشان می دهد. بر اساس این اطلاعات من پیشنهاد می کنم که از 10 درصد به عنوان سطح هشدار دهنده برای آزمون کتوز بر اساس گله استفاده شود.
در طول نه سال گذشته من وضعیت کتوز را در 1047 گاو از 74 گله بهعنوان بخشی از اقدامات بالینی که بصورت منظم برای دامداران انجام می دهم مورد ارزیابی قرار دادم. این یک روش نمونه گیری آسان از گله است (نمونه گیری تصادفی نیست) و بسیاری از این گله ها نیز در حال حاضر به عنوان گله های دارای پتانسیل مشکل کتوز بر اساس علائم بالینی شناسایی شده اند.
شیوع کلی کتوز در این گله ها 15.7 درصد بود و در 26 درصد از گله های ارزیابی شده شیوع کتوز پایین تر از 10 درصد را از خود نشان دادند. نتایج بدست آمده نشان می دهد که سطح هشدار پایین تر از 10 درصد دست یافتنی و مناسب می باشد.
ارزیابی حداقل 12 گاو در هر گله بسیار مهم می باشد. این تعداد از حجم نمونه می بایست تمامی آزمایشات مورد نیاز بر روی آنها انجام شود و یا اینکه تمامی گاوهای واجد شرایط (یعنی گاوهای بین 5 تا 50 روز شیردهی) در گله های کوچک و یا متوسط مورد ارزیابی قرار گیرند. بازدید از گله دوم نیز گاهی اوقات مورد نیاز است قبل از حداقل 12 گاو می توان نمونه برداری کرد. در گله های بزرگ (بیشتر از 250 راس گاو) حجم نمونه مناسب تقریبا همیشه در بازدید از یک گله امکان پذیر است.
دستورالعمل برای تفسیر نتایج BHBA خون در شکل 1 نشان داده شده است. میانگین غلظت BHBA برای گروه محاسبه نشده است و به جای آن نسبت گاوهای بالای نقطه برش 14.4 میلی گرم به ازای هر دسی لیتر محاسبه و نشان داده شده است. این نسبت سپس با سطح هشدار 10 درصد با استفاده از فاصله اطمینان 75 درصد مقایسه شده است. حجم نمونه برداری بالاتر از 12 گاو از هر گله می تواند اعتماد به نفس بیشتری در تفسیر نتایج در شرایطی که نزدیک به سطح هشدار باشد به ما می دهد. البته بدیهی است که با بالاتر رفتن حجم نمونه ما شاهد افزایش هزینه ها خواهیم بود. نمونه برداری اضافی از گاوها در شرایطی که نتایج نزدیک به سطح هشدار می باشد توصیه می شود و یا در زمانی که نتایج آزمون در گله از علائم بالینی مشاهده شده در گله پشتیبانی نمی کند.
در 53 گله از 74 مورد اندازه نمونه برداری کافی جهت ارزیابی وضعیت کتوز در گله وجود داشت (شکل 2). چهارده گله (26 درصد) به عنوان گله های از نظر کتوز منفی طبقه بندی شدند (یعنی هیچ کدام از دوازده گاو مورد آزمایش کتوز نداشتند)، 18 گله به عنوان در شرایط مرز و 21 گله (40 درصد) به عنوان گله های با کتوز مثبت طبقه بندی شدند (از 12 گاو مورد آزمایش 3 یا تعداد بیشتری از گاوها از خود کتوز را بروز دادند). هر یک از 12 گله از نظر کتوز مثبت شواهد بالینی دیگری برای تشخیص کتوز را هم دارا بودند.
استراتژی های آزمون و شناسایی کتوز برای توصیف و شناسایی گله های با شیوع بالا و یا بسیار پایین کتوز طراحی شده اند (شکل 3). به بیان ساده می توان گفت که برنامه های تغذیه ای خوب گاوها در دوره انتقال برای جلوگیری از بروز کتوز بسیار مهم و کاربردی می باشد.
در حدود 4 درصد از گاوها تست شده برای کتوز غلظت بالای BHBA خون (بالاتر از 30 میلی گرم در هر دسی لیتر) را داشتند. من به شخصه گاوهایی را برای کتوز مورد آزمایش قرار داده ام که علائمی از بیماری را از خود نشان نمی دادند، در حالی که در نتایج بدست آمده میزان بالایی از کتوز در آن ها تشخیص داده شد. در حالی که ممکن است تعداد اندکی از گاوهای با BHBA خون بالا بدون علامت باشند ولی بسیاری از این گاوها باید به صورت کتوتیک بالینی تشخیص داده شوند. در هفت گله ای که بوسیله من مورد ارزیابی قرار گرفته بود بیش از یک گاو در هر دسته با BHBA خیلی بالای خون وجود داشت؛ و این گله ها به عنوان گله های با مشکل کتوز طبقه بندی می شدند. همچنین آن ها یک مشکل ظاهری برای شناخت بیماری در اوایل شیردهی گاو داشتند.
